ผลของโปรแกรมสนับสนุนการจัดการตนเองในผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง โรงพยาบาลกมลาไสย จังหวัดกาฬสินธุ์

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง (Quasi-experimental research) แบบสองกลุ่มวัดผลก่อนและหลังการทดลอง (Two group pre-test-post-test design) มีวัตถุประสงค์ เพื่อผลของโปรแกรมสนับสนุนการจัดการตนเองในผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง โรงพยาบาลกมลาไสย กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังในคลินิกปอดอุดกั้นเรื้อรัง แผนกผู้ป่วยนอก โรงพยาบาลกมลาไสย    ใช้วิธีการสุ่มแบบง่าย โดยคุณสมบัติตามเกณฑ์ที่กำหนด จำนวน 44 คน แบ่งเป็น กลุ่มทดลองโปรแกรมสนับสนุนการจัดการตนเองในผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง  22 คน  กลุ่มควบคุมที่ได้รับการรักษาปกติ 22 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย         1) แบบสอบถามความรู้เรื่องโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง 2) แบบสอบถามพฤติกรรมการจัดการตนเอง 3) แบบประเมินผลกระทบของโรคต่อสุขภาวะของผู้ป่วย               4) โปรแกรมสนับสนุนการจัดการตนเองในผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้การแจกแจงความถี่ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และเปรียบเทียบโดยใช้สถิติที ผลการวิจัยครั้งนี้ พบว่า

1. ผลเปรียบเทียบความรู้และผลกระทบต่อสุขภาวะของผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง ก่อนการใช้โปรแกรมการสนับสนุนการจัดการตนเอง ของกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม พบว่า กลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม มีความรู้และผลกระทบต่อสุขภาวะของผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง ไม่แตกต่างกัน (p >.05)                                       2. ดำเนินการใช้โปรแกรมการสนับสนุนการจัดการตนเอง ในผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังกับกลุ่มทดลอง และดำเนินการให้กลุ่มควบคุมได้รับการรักษาปกติ เป็นเวลา 12 สัปดาห์ พบว่า กลุ่มทดลองใช้โปรแกรมการสนับสนุนการจัดการตนเองมีความรู้ พฤติกรรมการจัดการตนเอง และผลกระทบต่อสุขภาวะของผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง หลังการทดลองดีกว่ากลุ่มควบคุมที่ได้รับการรักษาปกติ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .001)

ผลการศึกษาครั้งนี้ สามารถนำปประยุกต์ใช้ในการปฏิบัติการดูแลผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง หรือโรคเรื้อรังอื่น ๆ เพื่อให้สามารถจัดการตนเอง