ความสัมพันธ์ระหว่างความรู้ ทัศนคติ กับพฤติกรรมการป้องกันโรคโควิด-19 ของนิสิต มหาวิทยาลัยมหาสารคาม

บทคัดย่อ

โควิด-19 เป็นโรคติดเชื้ออุบัติใหม่ที่มีการแพร่กระจายเชื้ออย่างรวดเร็วและทำให้มีอาการเจ็บป่วยตั้งแต่ระดับเล็กน้อยจนถึงอาการรุนแรง การป้องกันการแพร่ระบาดของเชื้อจึงเป็นมาตรการที่สำคัญ การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงพรรณนาเพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความรู้ ทัศนคติ กับพฤติกรรมการป้องกันโรคโควิด-19 ของนิสิต มหาวิทยาลัยมหาสารคาม กลุ่มตัวอย่าง คือ นิสิตระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยมหาสารคาม ปีการศึกษา 2564 จำนวน 381 คน ได้มาจากการสุ่มกลุ่มตัวอย่างแบบแบ่งชั้น การสุ่มตัวอย่างแบบง่าย และการสุ่มกลุ่มตัวอย่างแบบมีระบบ เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม ซึ่งแบบสอบถามความรู้เกี่ยวกับการป้องกันโรคโควิด-19 มีค่าความเชื่อมั่น 0.72 แบบสอบถามทัศนคติ และพฤติกรรมเกี่ยวกับการป้องกันโรคโควิด-19 มีค่าความเชื่อมั่น 0.87 และ 0.76 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงบรรยายและสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบสเปียร์แมน ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มตัวอย่างเป็นเพศหญิง ร้อยละ 66.7 ส่วนใหญ่มีอายุอยู่ระหว่าง 18–20 ปี คิดเป็นร้อยละ 56.7 ความรู้เกี่ยวกับการป้องกันโรคโควิด-19 ของนิสิต มหาวิทยาลัยมหาสารคาม อยู่ในระดับดี ร้อยละ 96.9 ทัศนคติเกี่ยวกับการป้องกันโรคโควิด-19 ของนิสิตมหาวิทยาลัยมหาสารคาม อยู่ในระดับดี ร้อยละ 99.2 พฤติกรรมเกี่ยวกับการป้องกันโรคโควิด-19 ของนิสิต มหาวิทยาลัยมหาสารคาม อยู่ในระดับดี ร้อยละ 77.7 ความสัมพันธ์ระหว่างความรู้ ทัศนคติ กับพฤติกรรมการป้องกันโรคโควิด-19 ของนิสิต มหาวิทยาลัยมหาสารคาม ความรู้มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับพฤติกรรมเกี่ยวกับการป้องกันโรคโควิด-19 (r_s = 0.132, p < 0.01) ในระดับน้อย และทัศนคติมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับพฤติกรรมเกี่ยวกับการป้องกันโรคโควิด-19 (r_s = 0.515, p < 0.01) ในระดับปานกลาง  และจากผลการวิจัยสามารถนำไปเป็นแนวทางในการส่งเสริมและป้องกันโรคโควิด-19 ภายในสถานศึกษา