The Effectiveness of Participatory Health Education Program to Promote Food Hygiene Behavior of Food Service Operators in Na Khunkrai Subdistrict Administrative Organization Sri Samrong District, Sukhothai Province
Main Article Content
Abstract
This Quasi-experimental research aimed to study 1) compare the average knowledge score, the practice score on food sanitation before and after the experiment of the participatory health education program, the participatory health education program for food sanitation behavior of the operators of the made-to-order restaurant, and 2) compare the scores/to compare the proportion of restaurants that passed the restaurant standard criteria. The experimental group consisted of 22 food handlers. Data collection was done by using a questionnaire. Data were analyzed using frequency, percentage, mean, standard deviation, and Paired sample t-test.
The results of the study found that after the experiment, food handlers had a significantly higher average score of knowledge and food sanitation behavior than before the experiment (p-value 0.05) l and the proportion of restaurants that passed the food sanitation standards increased significantly (p-value 0.05)
Therefore, from analytical thinking, planning, developing, and implementing the program, entrepreneurs demonstrate effective collaboration in problem-solving and possess the necessary knowledge to promote good food hygiene practices among made-to-order restaurant operators. This has a positive impact and can serve as a guideline for improving the practices of other entrepreneur groups.
Article Details

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กรมวิทยาศาสตร์การแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข. (2557). ชุดทดสอบและผลิตภัณฑ์. (ออนไลน์) เข้าถึงได้ www.dmsc.moph.ac.th สืบค้น วันที่ 9 กรกฎาคม 2560
กลุ่มงานอนามัยสิ่งแวดล้อม สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดพระนครศรีอยุธยา. (2559). สถิติเพื่องานด้านอนามัยสิ่งแวดล้อม และโรงงานอุตสาหกรรม. อำเภอเมือง จังหวัดพระนครศรีอยุธยา
กอบทอง ธูปหอม. (2551). ชุดทอสอบยาฆ่าแมลง. (ออนไลน์) เข้าถึงได้ www.gtteskit.com สืบค้นวันที่ 9 กรกฎาคม 2560
ณัชชลิดา ยุคะลัง และสงครามชัย ลีทองดี. (2558). ได้ศึกษาการปรับปรุงคุณภาพสถานที่จำหน่ายเนื้อวัวเพื่อเข้าสู่มาตรฐานการสุขาภิบาลอาหาร กรณีศึกษา: แผงจำหน่ายเนื้อวัวในเขตตำบลเกิ้ง อำเภอเมือง จังหวัดมหาสารคาม. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยมหาสารคาม ปีที่ : 34 ฉบับที่ 1 : 86-94
เดือนฉาย โชคอนันต์. (2564). ปัจจัยทำนายพฤติกรรมด้านสุขาภิบาลอาหารของผู้ประกอบการร้านจำหน่าย
อาหาร และแผงลอยจำหน่ายอาหาร ในเขตอำเภอควนเนียง จังหวัดสงขลา. วารสารวิจัย และ นวัตกรรมทางสุขภาพ, 4(2), 138-149
ธนชีพ พีระธรณิศร์ และคณะฯ. (2558). ศึกษาวิเคราะห์ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อสภาวการณ์สุขาภิบาลอาหาร ในเขตเทศบาลนครเมือง จังหวัดพิษณุโลก. วารสารสาธารณสุขศาสตร์ ; 45 (3) : 230-243
นภาพร โอณะวัตร มยุรี วงศ์นัทรี กุลวรรณ โสรัจจ์. (2558). ศึกษาการปนเปื้อนของจุลินทรีย์ในน้ำแข็ง และมาตรฐานสุขาภิบาลอาหารจากร้านค้าแผงลอย ในเขตอำเภอเมืองจังหวัดอุบลราชธานี. ภาควิชาวิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อมคณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยราภัฎอุบลราชธานี
มนิสรา มุ่งดี (2566). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อสภาวการณ์สุขาภิบาลอาหารของแผงลอยจําหน่ายอาหาร ใน
เขตองค์การบริหารส่วนตำบลลำลูกกา อำเภอลำลูกกา จังหวัดปทุมธานี. ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิตสาขาวิชาการจัดการสุขภาพ ความปลอดภัย และอนามัยสิ่งแวดล้อมคณะสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
สำนักสุขาภิบาลอาหารและน้ำ กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข. (2562). คู่มือแนวทางการดำเนินงานของ
หน่วยงานจัดการอบรมผู้ประกอบกิจการและผู้สัมผัสอาหาร.
สํานักสุขาภิบาลอาหารและนํ้า กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข. (2564). คู่มือหลักสูตรการสุขาภิบาล
อาหารสําหรับผู้ประกอบกิจการและผู้สัมผัสอาหาร.
สำนักสุขาภิบาลอาหารและน้ำ. (2556). คู่มือแนวทางการดำเนินงานเฝ้าระวังสุขาภิบาลอาหาร สำหรับเจ้าหน้าที่. โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด. กรุงเทพฯ
สำนักอนามัยสิ่งแวดล้อม สำนักสุขาภิบาลอาหารและน้ำ กองประเมินผลกระทบต่อสุขภาพกองแผนงาน ศูนย์บริหารกฎหมายสาธารณสุข. (2559). รายงานสถานการณ์อนามัยสิ่งแวดล้อมของประเทศไทย
ปี 2557.
อัครเดช เกตฉ่ำ และคณะ (2559). การวัดและประเมินผลการเรียนรู้. คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้าน สมเด็จเจ้าพระยา
Bloom, B. S. (1979). Handbook on formative and summative of student learning. New York: mc
Graw-Hill Book Company.
Tuckman, Bruce W. Conducting Educational Research. 5th ed. Washington, D.C. : Harcourt Brace
& Company , 1999.