การพัฒนารูปแบบการดูแลและการพยาบาลผู้ป่วย COVID-19 โดยการกักตัวที่บ้านของอำเภอแกดำ

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อพัฒนารูปแบบการดูแลและการพยาบาลผู้ป่วย COVID-19 โดยการกักตัวที่บ้านของอำเภอแกดำ เป็นวิจัยเชิงปฏิบัติการแบ่งเป็น 4 ระยะ คือ 1) ศึกษาสภาพปัญหา 2) วางแผนการพัฒนาแก้ไขปัญหา 3) นำกระบวนการแก้ไขปัญหาสู่การปฏิบัติ 4) ประเมินผลการพัฒนา กลุ่มเป้าหมายในการศึกษา แบ่งออกเป็น 3 กลุ่ม 1) กลุ่มตัวอย่างในการทดลอง คือ ผู้ป่วย COVID-19 ที่กักตัวที่บ้าน จำนวน 485 คน 2) กลุ่มผู้ให้ข้อมูล 3) กลุ่มประชุมระดมความคิดเห็น จำนวน 15 คน เครื่องมือในการวิจัย ได้แก่ แบบบันทึกการทบทวนเวชระเบียน แบบสอบถามความพึงพอใจ แบบสอบถามการปฏิบัติตัวผู้ป่วย COVID-19 แบบสัมภาษณ์เจาะลึก แบบสนทนากลุ่ม แบบบันทึกประชุมเชิงปฏิบัติการ แบบสังเกต การวิเคราะห์ข้อมูล เชิงปริมาณใช้สถิติเชิงพรรณนา ข้อมูลเชิงคุณภาพใช้วิธีวิเคราะห์เนื้อหา (Content analysis)

ผลการวิจัย พบว่า 1.สถานการณ์และสภาพปัญหาการดูแลและการพยาบาลผู้ป่วย COVID-19 โดยการกักตัวที่บ้านอำเภอแกดำ พบว่า (1) ปัญหาเกี่ยวกับการปฏิบัติตัวของผู้ป่วย COVID-19 เช่น ขาดการดูแลสุขภาพตนเอง ขาดความรู้เกี่ยวกับการใช้ยาต้านไวรัส และการใช้อุปกรณ์ทางการแพทย์ การจัดสถานที่และสภาพแวดล้อมบ้านในการกักตัวไม่เหมาะสม มีภาวะความเครียด วิตกกังวล (2) ปัญหาของบุคลากรทางการแพทย์ พบว่า มีภาวะความเครียด วิตกกังวล พักผ่อนไม่เพียงพอ และขาดแนวทางการดูแลผู้ป่วยที่ชัดเจน ส่งผลให้เกิดความเสี่ยงในการติดเชื้อจากการปฏิบัติงานได้ (3) ปัญหาการบริหารจัดการ พบว่า ขาดการประสานงานในระดับหน่วยงาน รวมถึงขาดการวางแผนเกี่ยวกับอุปกรณ์ทางการแพทย์ บุคลากร และทรัพยากร ขาดความต่อเนื่องการเตรียมบ้านและสถานที่กักตัวของผู้ป่วย 2.การพัฒนารูปแบบการดูแลและการพยาบาลผู้ป่วย COVID-19 โดยการกักตัวที่บ้านของอำเภอแกดำ ประกอบด้วย การจัดระบบบริหารจัดการและการพยาบาล การจัดอัตรากำลังบุคลากรทางสุขภาพ การจัดระบบบริการการดูแล การจัดทำแนวทางการปฏิบัติงาน และการจัดระบบติดตามประเมินผู้ป่วย 3. ผลการพัฒนารูปแบบ พบว่า ผู้ป่วย COVID-19 ที่กักตัวที่บ้าน ได้รับการดูแลและการพยาบาล มีความพึงพอใจระดับมาก ( = 4.08, SD = 0.33) การปฏิบัติตัวของผู้ป่วย COVID-19 ที่กักตัวที่บ้าน สามารถปฏิบัติตัวอยู่ในระดับมากที่สุด ( = 4.80, SD = 0.30) และจากการสังเกตพฤติกรรมการให้บริการของบุคลากรทางการแพทย์ พบว่า สามารถประเมินอาการผู้ป่วยได้ถูกต้อง การจัดที่พักอาศัยของผู้ป่วยการจัดเตรียมอุปกรณ์ในการประเมินอาการ ถูกต้องตามเกณฑ์ที่กำหนด อีกทั้งมีการประสานงานและให้การดูแลแก่ผู้ป่วยได้อย่างถูกต้องรวดเร็ว