การพยาบาลหญิงตั้งครรภ์ที่มีภาวะความดันโลหิตสูงขณะตั้งครรภ์ : กรณีศึกษา

บทคัดย่อ

บทนำ ภาวะความดันโลหิตสูงขณะตั้งครรภ์ เป็นภาวะแทรกซ้อนที่พบบ่อย ส่งผลกระทบต่อภาวะสุขภาพมารดาและทารกแรกเกิด เป็นสาเหตุการเสียชีวิตของมารดาและทารกแรก

วัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาการใช้กระบวนการพยาบาลในการปฏิบัติการพยาบาลหญิงตั้งครรภ์ที่มีภาวะความดันโลหิตสูงขณะตั้งครรภ์

วิธีการศึกษา เป็นกรณีศึกษาหญิงตั้งครรภ์ที่มีภาวะความดันโลหิตสูงขณะตั้งครรภ์ จำนวน 2 ราย วิเคราะห์การใช้กระบวนการพยาบาล

ผลการศึกษา  หญิงตั้งครรภ์ทั้ง 2 ราย ที่มีภาวะความดันโลหิตสูงขณะตั้งครรภ์ ผลการวิเคราะห์ข้อมูลภาวะสุขภาพและปัญหาสุขภาพของผู้คลอด  พบว่ามีข้อวินิจฉัยการพยาบาลเหมือนกันทั้งหมด 11 ข้อ ได้แก่ 1) มีโอกาสชักเนื่องจากมีภาวะ Preeclampsia 2) มีโอกาสเกิดภาวะเลือดออกในสมอง เนื่องจากมีภาวะความดันโลหิตสูง 3) มีภาวะ Hypermagnesaemia  4)มีโอกาสตกเลือดหลังคลอดเนื่องจากมดลูกหด รัดตัวไม่ดีจากการได้รับยา MgSO4  5)ทารกมีโอกาสเกิดภาวะ Fetal Distress  6)ทารกมีโอกาสเกิดภาวะ birth asphyxiaไม่สุขสบายเนื่องจากปวดแผล  7) มีภาวะน้ำตาลในเลือดสูง 8) มีโอกาสเกิดการติดเชื้อแผลผ่าตัดและแผลฝีเย็บ  9) ไม่สุขสบายเนื่องจากปวดแผลผ่าตัดหน้าท้อง 10) ผู้ป่วยและญาติมีความวิตกกังวลเกี่ยวกับอาการครรภ์เป็นพิษและยังคงมีภาวะความดันโลหิตสูงหลังคลอด 11)ผู้ป่วยขาดความรู้ในการดูแลตนเองหลังคลอดผลลัพธ์การพยาบาลพบว่าทุกปัญหาได้รับการแก้ไข หญิงตั้งครรภ์ที่มีภาวะความดันโลหิตสูง ทั้ง 2 ราย ได้รับการดูแลรักษาจนกระทั่งอาการดีขึ้น และจำหน่ายออกจากโรงพยาบาลได้

การนำไปใช้ประโยชน์  ผลการศึกษานำไปพัฒนาต่อเป็นมาตรฐานการพยาบาลแนวปฏิบัติการพยาบาล คู่มือนิเทศทางคลินิก หญิงตั้งครรภ์ที่มีภาวะความดันโลหิตสูงขณะตั้งครรภ์