ผลของโปรแกรมการจัดการตนเองร่วมกับการสนทนาสร้างแรงจูงใจเพื่อชะลอไตเสื่อม ในผู้ป่วยโรคเบาหวานชนิดที่ 2

บทคัดย่อ

 การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง (Quasi experimental research) แบบกลุ่มเดียววัดก่อนและหลัง (The One Group Pretest - Posttest Design)  เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการจัดการตนเองร่วมกับการสนทนาสร้างแรงจูงใจเพื่อชะลอไตเสื่อมในผู้ป่วยโรคเบาหวานชนิดที่ 2  กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 ที่มีไตเสื่อมระยะที่ 3 ที่มารับบริการที่โรงพยาบาลกมลาไสย เดือนกุมภาพันธ์ 2566 ถึง เดือนสิงหาคม 2566 กลุ่มตัวอย่างเลือกแบบเจาะจง จำนวน 30 คน ได้รับโปรแกรมการจัดการตนเอง เก็บรวบรวมข้อมูลโดยแบบทดสอบความรู้โรคไตวายเรื้อรัง แบบประเมินการจัดการพฤติกรรมสุขภาพ เพื่อชะลอไตเสื่อม และแบบประเมินผลลัพธ์ทางคลินิก อัตราการกรองของไต (eGFR)  ค่าน้ำตาลในเลือดหลังอดอาหาร (FBS) ค่าน้ำตาลเฉลี่ยสะสม (HbA1C) ความดันโลหิตSystolic ความดันโลหิตDiastolic วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา และสถิติเชิงอนุมานในการเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยผลลัพธ์ที่สนใจก่อนและหลังเข้าร่วมโปรแกรมด้วยสถิติ Paired t-test กำหนดระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.05                            

ผลการศึกษา  พบว่า กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง ร้อยละ 60.00 อายุเฉลี่ย 58.30 ปี เป็นโรคเบาหวานร่วมกับความดันโลหิต ร้อยละ 86.67 หลังดำเนินการกลุ่มตัวอย่างมีความ รู้โรคไตเรื้อรังและพฤติกรรมการจัดการตนเองเพื่อชะลอไตเสื่อมสูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ค่าเฉลี่ยอัตราการกรองของไต (eGFR)  ค่าน้ำตาลในเลือดหลังอดอาหาร (FBS) ค่าน้ำตาลเฉลี่ยสะสม (HbA1C) ความดันโลหิต Systolic  และความดันโลหิต Diastolic หลังดำเนินการลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ