การพยาบาลผู้ป่วยหัวใจเต้นช้า และได้รับการรักษาโดยใส่เครื่องกระตุ้นหัวใจชนิดถาวร : กรณีศึกษา

บทคัดย่อ

บทนำ ภาวะหัวใจเต้นช้า  เป็นภาวะที่คุกคามชีวิต เกิดจากการนำกระแสไฟฟ้าจากหัวใจห้องบน ไม่สามารถผ่านไปหัวใจห้องล่างได้  หากไม่ได้รับการแก้ไขอย่างทันท่วงที อาจเสียชีวิตได้  ซึ่งพยาบาลมีบทบาทที่สำคัญในการดูแลช่วยเหลือผู้ป่วยให้ผ่านภาวะวิกฤตไปได้ด้วยดี และมีคุณภาพชีวิตที่ดี

วัตถุประสงค์ : เพื่อศึกษาการพยาบาลผู้ป่วยที่มีภาวะหัวใจเต้นช้า และได้รับการรักษาโดยใส่เครื่องกระตุ้นหัวใจชนิดถาวร

วิธีการศึกษา : กรณีศึกษาผู้ป่วยที่มีภาวะหัวใจเต้นช้า และได้รับการรักษาโดยใส่เครื่องกระตุ้นหัวใจชนิดถาวร 2 ราย ประเมินภาวะสุขภาพ กำหนดปัญหาข้อวินิจฉัยการพยาบาล และศึกษาการพยาบาล

ผลการศึกษา : การพยาบาลของผู้ป่วยทั้ง 2 ราย เพื่อแก้ไขปัญหาและความต้องการมีข้อวินิจฉัยทางการพยาบาล ดังนี้ ระยะแรกรับ  ได้แก่ 1) ปริมาณเลือดสูบฉีดออกจากหัวใจลดลง  2) มีภาวะพร่องออกซิเจน ระยะนอนรักษา 3) ปวดจากการกระตุกของ External pacemaker 4) เสี่ยงต่อการเกิดภาวะเลือดออก หรือ hematoma จาการผ่าตัดฝังเครื่องกระตุ้นหัวใจชนิดถาวร 5) แมกนีเซี่ยมต่ำ 6) ภาวะโปตัสเซียมต่ำ7) มีภาวะซีด  8) มีติดเชื้อในร่างกาย  9) ผู้ป่วยและญาติมีความวิตกกังวลเกี่ยวกับการทำหัตถการใส่เครื่องกระตุ้นหัวใจชนิดถาวร   ระยะติดตามการรักษา 10) ความทนต่อกิจกรรมลดลง  11) ผู้ป่วยและญาติขาดความรู้ความเข้าใจในการปฏิบัติตัวที่ถูกต้องเมื่อกลับบ้าน  ผู้ป่วยทั้ง 2 รายได้รับการดูแลผ่านพ้นระยะวิกฤต และจำหน่ายจากโรงพยาบาลได้

ข้อเสนอแนะ: มีการใช้ Early warning sign ณ จุดคัดกรองผู้ป่วยนอก เพื่อให้ผู้ป่วยได้รับการวินิจฉัยและช่วยเหลือได้ทันท่วงที