ผลการรักษาทารกที่มีภาวะสมองขาดออกซิเจนระยะปริกำเนิดโดยวิธีลดอุณหภูมิที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลขอนแก่น

บทคัดย่อ

ความเป็นมา: ภาวะสมองขาดออกซิเจนระยะปริกำเนิดในทารกแรกเกิดเป็นหนึ่งในภาวะฉุกเฉินและจำเป็นต้องได้รับการรักษาอย่างเร่งด่วน ปัจจุบันมีการรักษาด้วยการลคอุณหภูมิในทารกแรกเกิดที่ช่วยให้ผลการรักษาของทารกดียิ่งขึ้น

วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาผลการรักษาและทราบถึงปัจจัยที่ทำให้ทารกที่มีภาวะสมองขาคออกซิเจนระยะปริกำเนิดโคยวิธีลคอุณหภูมิเสียชีวิตหรือเกิดภาวะทุพพลภาพ

วิธีการศึกษา: การศึกษาเชิงพรรณนาทารกที่มีภาวะขาดออกซิเจนระยะปริกำเนิดในทารกแรกเกิด โดยวิธิลดอุณหภูมิ ที่เข้ารับการรักษาในหอผู้ป่วยทารกแรกเกิดระยะวิกฤต โรงพยาบาลขอนแก่น ตั้งแต่เดือนตุลาคม 2561 ถึงกันยายน 2564

ผลการศึกษา: ทารกที่มีภาวะสมองขาดออกชิจนระยะปริกำเนิดและได้รับการรักษาโดยวิธีลคอุณหภูมิจำนวน 30 ราย พบเพศหญิงมากกว่าเพศชาย เป็นทารกที่มีภาวะสมองขาคออกซิเจนระยะปริกำเนิดระดับปานกลาง 15 ราย และระดับรุนแรง 15 ราย ทารกส่วนใหญ่คลอดที่โรงพยาบาลขอนแก่น 17 ราย(ร้อยละ 56.7) พบว่าทารกรอดชีวิตและมีพัฒนาการปกติ 13 ราย (ร้อยละ 43.3) ทารกรอดชีวิตและมีพัฒนาการผิดปกติ 4 ราย (ร้อยละ 13:4) และทารกเสียชีวิต 13 ราย (ร้อยละ 43 3) และพบว่าการได้รับเครื่องช่วยหายใจในรูปแบบที่แตกต่างกัน (P value 0.007) ระดับ albumin น้อยกว่า 2.5 มิลลิกรัมต่อเดซิลิตร(P value 0.010) และภาวะเลือดออกในโพรงสมอง (P value 0.005) ของทารกทั้ง 3 กลุ่มมีผลต่อผลลัพธ์การรักษาของทารกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ

สรุป: ทารกที่มีภาวะสมองขาดออกซิจนระยะปริกำเนิดและได้รับการรักษาโดยวิธีลดอุณหภูมิ มีอัตราการรอดชีวิตมากขึ้นแต่ทารกบางส่วนมีพัฒนาการผิดปกติ โดยพบว่าการได้รับเครื่องช่วยหายใจในรูปแบบที่แตกต่างกัน ระดับ albumin และภาวะเลือดออกในโพรงสมองของทารกทั้ง 3 กลุ่มมีผลต่อผลลัพธ์การรักษาของทารก