การพยาบาลผู้ป่วยโรคกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือดเฉียบพลัน: กรณีศึกษา
คำสำคัญ:
โรคกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือดเฉียบพลัน, กรณีศึกษา, การพยาบาลบทคัดย่อ
โรคกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือดเฉียบพลัน ( Acute Myocardial Infarction : AMI ) เป็นภาวะวิกฤตและฉุกเฉิน เป็นโรคที่เกิดจากพยาธิสภาพหัวใจ เป็นสาเหตุสำคัญของการเสียชีวิต และเป็นปัญหาสำคัญทางสาธารณสุขของประเทศไทยและทั่วโลก การได้รับการเปิดหลอดเลือดอย่างรวดเร็ว สามารถลดอัตราการสูญเสียชีวิตของผู้ป่วยได้
วัตถุประสงค์ : เพื่อศึกษาเปรียบเทียบผู้ป่วยโรคกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือดเฉียบพลัน ในกรณีศึกษา 2 ราย ถึงสาเหตุ พยาธิสภาพ อาการและอาการแสดง รวมถึงการรักษาพยาบาลที่ถูกต้องและรวดเร็ว จะช่วยลดอัตราการเสียชีวิตและภาวะแทรกซ้อนได้
วิธีการศึกษา : ศึกษาเป็นรายกรณีแบบเฉพาะเจาะจง จำนวน 2 ราย ดำเนินการศึกษาระหว่าง เดือนตุลาคม 2565 - กันยายน 2566
ผลการศึกษา : จากการศึกษาผู้ป่วยโรคกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือดเฉียบพลัน 2 รายพบว่า รายที่ 1 ผู้ป่วยหญิง อายุ 47 ปี มาด้วยอาการเจ็บแน่นกลางหน้าอก ร้าวไปศีรษะ หายใจไม่สะดวก มีเหงื่อแตกตัวเย็น 20 นาทีก่อนมาโรงพยาบาล EMS โรงพยาบาลขอนแก่นออกรับครึ่งทางกับกู้ชีพบ้านเป็ด ได้รับการรักษาด้วยการตรวจสวนหัวใจ มีความสำเร็จในการเปิดของหลอดเลือดหัวใจ ไม่มีภาวะแทรกซ้อน ให้การพยาบาลโดยใช้กระบวนการพยาบาลในการดูแลผู้ป่วย ตามข้อวินิจฉัยทางการพยาบาลทั้งหมด 4 ข้อ สามารถให้การพยาบาลได้ตามแผนการพยาบาล ผู้ป่วยรายที่ 2 มาด้วยอาการจุกแน่นใต้ลิ้นปี่ อาเจียน 4 ครั้ง วิงเวียนศีรษะ 16 ชั่วโมงก่อนมาโรงพยาบาล เข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลชุมชน ได้รับยาละลายลิ่มเลือด (Streptokinase) ขณะให้ยามีภาวะแทรกซ้อนคือ ความดันโลหิตต่ำขณะให้ยา ประสานงานส่งต่อโรงพยาบาลขอนแก่น ได้รับการรักษาด้วยการตรวจสวนหัวใจ มีความสำเร็จในการเปิดงหลอดเลือดหัวใจ ไม่มีภาวะแทรกซ้อน ให้การพยาบาลโดยใช้กระบวนการพยาบาลในการดูแลผู้ป่วย ตามข้อวินิจฉัยทางการพยาบาลทั้งหมด 4 ข้อ สามารถให้การพยาบาลได้ตามแผนการพยาบาล
สรุป : พยาบาลวิชาชีพประจำห้องฉุกเฉิน ต้องมีความรู้ ในพยาธิสภาพของโรคกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือด มีทักษะและประสบการณ์ในการดูแล จึงจะสามารถประเมิน คัดกรอง เพื่อให้การดูแลรักษาพยาบาลเบื้องต้นอย่างถูกต้อง รวดเร็ว ต้องสามารถตัดสินใจแก้ไขปัญหาอย่างเหมาะสม เมื่อผู้ป่วยมีภาวะคุกคามชีวิต เพื่อให้การพยาบาลผู้ป่วยได้อย่างถูกต้องเหมาะสม ต้องมีความรู้ในการบริหารยา การเฝ้าระวังภาวะผิดปกติที่อาจเกิดขึ้น ทั้งก่อนและหลังการสวนหลอดเลือดหัวใจ เพื่อไม่ให้เกิดภาวะแทรกซ้อนและมีอัตราการรอดชีวิตมากขึ้น
