ผลของโปรแกรมการจัดการตนเองต่อค่าสมรรถภาพปอดของ ผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังโรงพยาบาลขอนแก่น

บทคัดย่อ

บทนำ : โรคปอดอุดกั้นเรื้อรังเป็นปัญหาด้านสุขภาพที่สำคัญและมีแนวโน้มสูงขึ้นอย่างต่อเนื่อง ผู้ป่วยจำเป็นที่จะต้องมีการจัดการตนเองที่ดี เพื่อลดอาการกำเริบและส่งเสริมการมีคุณภาพชีวิตที่ดี

วัตถุประสงค์ : เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการจัดการตนเองต่อค่าสมรรถภาพปอดของผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง

วิธีการศึกษา : เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง (Quai-experimental research) แบบมีกลุ่มควบคุมและทดลอง กลุ่มตัวอย่างคือผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง อายุตั้งแต่ 18 ปีขึ้นไป ที่มารับบริการในคลินิกโรคปอดอุดกั้นในช่วงระยะเวลาระหว่างเดือนพฤษภาคม 2566-กรกฎาคม 2566 คัดเลือกตัวอย่างแบบเจาะจงตามคุณสมบัติที่กำหนด จำนวน 70 ราย แบ่งเป็น 2 กลุ่มคือ 1) กลุ่มทดลองได้รับโปรแกรมการจัดการตนเอง 35 ราย 2) กลุ่มควบคุมได้รับการพยาบาลตามปกติ จำนวน 35 ราย เครื่องมือที่ใช้ในการทดลอง คือ โปรแกรมการจัดการตนเองสำหรับผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง เครื่องมือที่ใช้ในการรวบรวมข้อมูล คือ เครื่องวัดสมรรถภาพปอด แบบบันทึกสมรรถภาพปอด และแบบวัดพฤติกรรมการจัดการตนเอง วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติทดสอบที

ผลการศึกษา : กลุ่มทดลองที่ได้รับโปรแกรม มีคะแนนเฉลี่ยพฤติกรรมการจัดการตนเอง ความรุนแรงของอาการเหนื่อย ระยะทางของการเดินทดสอบความทนต่อการออกกำลังกายภายในเวลา 6 นาที สูงกว่าก่อนเข้าโปรแกรมและกลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ในขณะที่อัตราการไหลของอากาศหายใจออกที่สูงที่สุดของทั้งสองกลุ่มไม่แตกต่างกัน

สรุปและข้อเสนอแนะ : โปรแกรมการจัดการตนเองของผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังสามารถส่งเสริมให้ผู้ป่วยมีการจัดการตนเองที่ดี ควรนำไปใช้และติดตามผลในระยะยาว