การรังแกในเด็กและวัยรุ่น

ผู้แต่ง

  • จริยา ทะรักษา Subcommiteeon management of bullying, The Royal College ofPediatricians of Thailand
  • วีระศักดิ์ ชลไชยะ Subcommiteeon management of bullying, The Royal College ofPediatricians of Thailand
  • สุรีย์ลักษณ์ สุจริตพงศ์ Subcommiteeon management of bullying, The Royal College ofPediatricians of Thailand
  • สุธาทิพย์ อมเปรมศิลป์ Subcommiteeon management of bullying, The Royal College ofPediatricians of Thailand
  • บุญยิ่ง มานะบริบูรณ Subcommiteeon management of bullying, The Royal College ofPediatricians of Thailand
  • จิราภรณ์ อรุณากูร Subcommiteeon management of bullying, The Royal College ofPediatricians of Thailand
  • เขมิกา สุดนาวา Subcommiteeon management of bullying, The Royal College ofPediatricians of Thailand
  • ลีลารพิน จงวัฒนสวัสดิ์ Subcommiteeon management of bullying, The Royal College ofPediatricians of Thailand
  • กรมิกา วินิจกุล Subcommiteeon management of bullying, The Royal College ofPediatricians of Thailand
  • ศศิธร จันทรทิณ Subcommiteeon management of bullying, The Royal College ofPediatricians of Thailand
  • โชษิตา ภาวสุทธิไพศิฐ Subcommiteeon management of bullying, The Royal College ofPediatricians of Thailand
  • พนม เกตุมาน Subcommiteeon management of bullying, The Royal College ofPediatricians of Thailand
  • วินัดดา ปิยะศิลป์ Subcommiteeon management of bullying, The Royal College ofPediatricians of Thailand

คำสำคัญ:

การรังแก, ผู้รังแก, ผู้ถูกรังแก, ผู้ที่อยู่ในเหตุการณ์ผู้ถูกรังแก, โรงเรียน

บทคัดย่อ

การรังแกในเด็กและวัยรุ่นเป็นปัญหาที่รุนแรงและพบบ่อยในประเทศไทย การรังแกมีหลายรูปแบบด้วยกัน ได้แก่ การรังแกทางร่างกาย ทางวาจา ทางสังคม และการรังแกในโลกไซเบอร์ การศึกษาของประเทศต่างๆทั่วโลกพบว่าปัญหาการรังแกกันในโรงเรียนมีความชุกสูงสุดอยู่ในช่วงวัยรุ่นตอนต้น นอกจากนี้ยังมี
แนวโน้มที่จะพบปัญหาการรังแกได้บ่อยขึ้นในเด็กที่อายุน้อยลงโดยเฉพาะในเด็กนักเรียนชั้นประถมศึกษาและพบว่าทั้งผู้รังแก ผู้ถูกรังแก และผู้ที่อยู่ในเหตุการณ์การรังแกมีความเสี่ยงสูงที่จะเกิดปัญหาทางด้านร่างกายอารมณ์ สังคม และการเรียน ซึ่งผลกระทบที่เกิดขึ้นอาจรุนแรงมากจนทำให้เสียชีวิตได้ จากการศึกษาโดยการทบทวนข้อมูลอย่างเป็นระบบและการวิเคราะห์แบบอภิมานพบว่าการป้องกันและแก้ไขปัญหาการรังแกกันโดยการพัฒนาโรงเรียนทั้งระบบเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพสูงสุด โดยจะต้องแก้ไขปัญหาให้ครอบคลุมทุกระดับทั้งในระดับรายบุคคล ชั้นเรียน โรงเรียน และชุมชน ดังนั้น กุมารแพทย์จึงมีบทบาท
สำคัญในการตรวจประเมินเพื่อค้นหาเด็กที่มีความเสี่ยง กัดกรองโรคทางจิตเวช ให้คำปรึกษาแก่เด็กและครอบครัว และให้การสนับสนุนโรงเรียนในการป้องกันปัญหาการรังแกกัน

Downloads

Download data is not yet available.

References

Glew G, Rivara F, Feudtner C. Bullying: children hurting children. Pediatr Rev. 2000;21:183-9.

Shetgiri R. Bullying and victimization among children. Adv Pediatr. 2013;60(1):33-51.

ชุตินาถ ศักรินทร์กุล, อลิสา วัชรสินธุ. ความชุกของการข่มเหงรังแกและปัจจัยด้านจิตสังคมที่เกี่ยวข้องในเด็กมัธยมต้น เขตอำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่. วารสารสมาคมจิตแพทย์แห่งประเทศไทย. 2557;59:221-230.

ศุภรดา ชุมพาล, ทัศนา ทวีคูณ. พฤติกรรมรังแกกันของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นของจังหวัดหนึ่งในภาคกลางประเทศไทย.วารสารการพยาบาลจิตเวชและสุขภาพจิต.2019;33:128-48.

Juvonen J, Graham S. Bullying in schools: the power of bullies and the plight of victims. Annu Rev Psychol. 2014;65:159-85.

Rettew DC, Pawlowski S. Bullying. Child Adolesc Psychiatr Clin N Am. 2016;25:235-42.

Copeland WE, Wolke D, Angold A, Costello EJ. Adult psychiatric outcomes of bullying and being bullied by peers in childhood and adolescence. JAMA psychiatry. 2013;70:419-26.

Dobry Y, Braquehais MD, Sher L. Bullying, psychiatric pathology and suicidal behavior. Int J Adolesc Med Health. 2013;25(3):295-9.

Wolke D, Copeland WE, Angold A, Costello EJ. Impact of bullying in childhood on adult health, wealth, crime, and social outcomes. Psychol. Sci. 2013;24:1958-70.

Kelly EV, Newton NC, Stapinski LA, Slade T, Barrett EL, Conrod PJ, et al. Suicidality, internalizing problems and externalizing problems among adolescent bullies, victims and bully-victims. Prev Med. 2015;73:100-5.

Gini G, Pozzoli T. Bullied children and psychosomatic problems: a meta-analysis. Pediatrics. 2013;132:720-9.

van Geel M, Goemans A, Vedder PH. The relation between peer victimization and sleeping problems: A meta-analysis. Sleep Med Rev. 2016;27:89-95.

Wolke D, Lereya ST. Long-term effects of bullying. Arch Dis Child. 2015;100(9):879-85.

Evans CBR, Smokowski PR, Rose RA, Mercado MC, Marshall KJ. Cumulative Bullying Experiences, Adolescent Behavioral and Mental Health, and Academic Achievement: An Integrative Model of Perpetration, Victimization, and Bystander Behavior. J Child Fam Stud. 2018;28:2415-28.

เมธินีสุวรรณกิจ. มาตราการทางกฎหมายในการคุ้มครองเด็กและเยาวชนจากการถูกกลั่นแกล้งในสังคมออนไลน์. วารสารนิติศาสตร์มหาวิทยาลัยนเรศวร.2560;10:49-70.

พระราชบัญญัติศาลเยาวชนและครอบครัวและวิธีพิจารณาคดีเยาวชนและครอบครัว พ.ศ. 2558 (22พฤศจิกายน2553),ราชกิจจานุเบกษา, เล่ม127 ตอนที่72ก, หน้า12.

Ilola AM, Lempinen L, Huttunen J, Sourander A. Bullying and victimisation are common in four-year-old children and are associated with somatic symptoms and conduct and peer problems. Acta Paediatrica. 2016;105:522-8.

Lyznicki JM, Mccaffree MA, Robinowitz CB. Childhood bullying: implications for physicians. Am Fam Physician. 2004;70:1723-8.

American Academy of Pediatrics. Committee on Injury, Violence and Poison Prevention. Policy statement-role of pediatrician in youth violence prevention. Pediatrics. 2009;124:393-402.

Stephens MM, Cook-Fasano HT, Sibbaluca K. Childhood bullying: implications for physicians. Am Fam Physician. 2018;97:187-92.

American Academy of Pediatrics. The Connected Kids: Safe, Strong, Secure Program. Bullying: Is not OK [Internet]. 2020 [cited 12 April 2020]. Available from: https://patiented.solutions.aap.org/handout.aspx?gbosid=166241

สถาบันสุขภาพจิตเด็กและวัยรุ่นราชนครินทร์,กรมสุขภาพจิต,กระทรวงสาธารณสุข.คู่มือการปฎิบัติสำหรับการดำ เนินการป้องกันและการจัดการการรังแกกันในโรงเรียน.กรุงเทพฯ:บริษัทบียอนด์พับลิสซิ่งจำกัด,2561.

Milsom A, Gallo LL. Bullying in Middle Schools: Prevention and Intervention. Middle School Journal. 2006;37:12-9.

Carr-Gregg M, Manocha R. Bullying - effects, prevalence and strategies for detection. Aust Fam Physician. 2011;40:98-102.

Ttofi MM, Farrington DP. Effectiveness of school-based programs to reduce bullying: a systemic and meta-analytic review. J Exp Criminol. 2011;7:27-56

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2021-06-30