ความชุกและผลลัพธ์ทางคลินิกของการใช้ยาปฏิชีวนะ ในผู้ป่วยโรคอุจจาระร่วง ในเด็กอายุต่ำกว่า 12 ปี โรงพยาบาลยโสธร

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์: การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความชุกการใช้ยาปฏิชีวนะ ผลลัพธ์ทางคลินิก และปัจจัยที่สัมพันธ์กับการใช้ยาไม่สมเหตุผลในเด็กอายต่ำกว่า 12 ปี ที่ป่วยด้วยโรคอุจาระร่วงเฉียบพลัน
วิธีการศึกษา: ใช้รูปแบบการวิจัย Prospective cohort study ในเด็กอายุต่ำกว่า 12ปี ที่ป่วยด้วยโรคอุจาระร่วงเฉียบพลันในโรงพยาบาลยโสธร เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถามสร้างขึ้นโดยผู้วิจัย วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา t-test และหาปัจจัยที่สัมพันธ์กับการใช้ยาไม่สมเหตุผลด้วย multiple logistic
regression คำเนินการในเดือนมกราคม - พฤษภากม 2564
ผลการศึกษา: ตัวอย่าง 257 ราย ส่วนใหญ่เป็นเพศชาย ร้อยละ 54.9 อายุ 0-5 ปีขึ้นไป ร้อยละ 61.9 (อายุเฉลี่ย 5.1 ปี (SD 3.9) ความชุกของการใช้ยปฏิชีวนะ ร้อยละ 37.7 (95%CI 31.8 to 43.7) ผลลัพธ์ทางคลินิกของการรักษาระหว่างกลุ่มที่ได้รับและไม่ได้รับยาปฏิชีวนะไม่แตกต่างกัน (P-value > 0.05)
ความชุกของการใช้ยาไม่สมเหตุผล ร้อยละ 60.3 (95%CI 54.3 to 66.3) ปัจจัยที่สัมพันธ์กับการใช้ยาไม่สมเหตุผล ได้แก่ อายุ (OR 18 95%CI 1. 1 to 3.1) ประเภทผู้ป่วย (OR 2.1, 95%CI 1.2 to 3.9) และการมีไข้ (OR 2.5,95%CI 1.4 to 4.4)
สรุป: ความชุกการใช้ยาปฏิชีวนะอยู่ในระดับสูง ผลลัพธ์ทางคลินิกบ่งชี้ว่าการรักษาด้วยยาปฏิชีวนะในโรคอุจาระร่วงเฉียบพลันอาจไม่สมเหตุผลในผู้ป่วยบางราย ปัจจัยด้านอายุ ประเภทผู้ป่วยและอาการไข้ มีความสัมพันธ์กับการใช้ยาไม่สมเหตุผล ผู้มีส่วนเกี่ยวข้องสามารถนำเอาผลการศึกษานี้
ไปวางแผนดำเนินงานส่งเสริมการใช้ยาอย่างสมเหตุผลในโรงพยาบาลได้