การพัฒนาการดูแลผู้ป่วยภาวะหายใจล้มเหลวเฉียบพลัน โรงพยาบาลป่าแดด อำเภอป่าแดด จังหวัดเชียงราย

Development of Care for Patients with Acute Respiratory Failure at Pa Daet Hospital, Pa Daet District, Chiang Rai Province

ผู้แต่ง

  • พนาวัน พรหมเผ่า โรงพยาบาลป่าแดด

คำสำคัญ:

ผู้ป่วยภาวะหายใจล้มเหลวเฉียบพลัน, การพัฒนาการดูแลผู้ป่วย, แนวปฏิบัติทางคลินิก

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงปฏิบัติการ วัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาแนวปฏิบัติการดูแลผู้ป่วยภาวะหายใจล้มเหลวเฉียบพลัน และศึกษาผลของการใช้แนวปฏิบัติดังกล่าวในการยกระดับคุณภาพการดูแลผู้ป่วย รวมถึงความพึงพอใจของเจ้าหน้าที่ผู้ปฏิบัติงาน

          กลุ่มตัวอย่างประกอบด้วยเจ้าหน้าที่แผนกอุบัติเหตุและฉุกเฉิน โรงพยาบาลป่าแดด จำนวน 13 คน และผู้ป่วยภาวะหายใจล้มเหลวเฉียบพลัน จำนวน 20 ราย ระหว่างวันที่ 1 มกราคม – 30 เมษายน พ.ศ.2568 โดยใช้กระบวนการวิจัยเชิงปฏิบัติการ 4 ขั้นตอน ได้แก่ การวางแผน การปฏิบัติ การสังเกต และการสะท้อนผล เครื่องมือวิจัย ได้แก่ แบบสัมภาษณ์รายบุคคล แนวปฏิบัติการดูแลผู้ป่วยภาวะหายใจล้มเหลวเฉียบพลัน ประกอบด้วย 5 ขั้นตอน ได้แก่ การประเมินอาการ การให้การพยาบาลตามมาตรฐาน การเตรียมความพร้อมก่อนส่งต่อ การดูแลระหว่างส่งต่อ และการส่งมอบผู้ป่วย แบบสังเกตการใช้แนวปฏิบัติ แบบสอบถามความพึงพอใจ และแบบรายงานผลการรักษา วิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณด้วยสถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ จำนวน ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ข้อมูลเชิงคุณภาพวิเคราะห์ด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา

          ผลการวิจัยพบว่า เจ้าหน้าที่สามารถปฏิบัติตามแนวปฏิบัติได้ในระดับสูง โดยการเตรียมผู้ป่วยก่อนส่งต่อปฏิบัติได้ครบถ้วนร้อยละ 90 การเตรียมอุปกรณ์ครบถ้วนร้อยละ 75 การพยาบาลก่อนส่งต่อร้อยละ 60 การพยาบาลระหว่างส่งต่อร้อยละ 75 และการส่งมอบผู้ป่วยร้อยละ 100 ความพึงพอใจของเจ้าหน้าที่ต่อการใช้แนวปฏิบัติอยู่ในระดับมาก(M = 4.32, SD = 0.47) แสดงให้เห็นว่าแนวปฏิบัติที่พัฒนาขึ้นสามารถทำให้การดูแลผู้ป่วยมีความเป็นระบบและต่อเนื่อง ลดความเสี่ยงจากภาวะแทรกซ้อน และเพิ่มคุณภาพการพยาบาล ข้อเสนอแนะคือควรมีจัดอบรมและเพิ่มทักษะการดูแลผู้ป่วยอย่างต่อเนื่อง สร้างความตระหนักถึงความสำคัญของแนวปฏิบัติ และจัดหาอุปกรณ์ที่เพียงพอเพื่อสนับสนุนการดูแลให้มีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น

เอกสารอ้างอิง

สำนักนโยบายและยุทธศาสตร์ กระทรวงสาธารณสุข. จำนวนและอัตราผู้เสียชีวิตจากโรคสำคัญรายปี พ.ศ. 2565. [Internet]. กรุงเทพฯ: กระทรวงสาธารณสุข; 2566 [เข้าถึงเมื่อ 10 ต.ค. 2567]. เข้าถึงได้จาก:https://spd. moph.go.th/wpcontent/uploads/2023/11/Hstatistic65.pdf

กองบริหารการสาธารณสุข สำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข. คู่มือแนวทางการพัฒนาระบบรับส่งต่อผู้ป่วย. [อินเทอร์เน็ต]. กรุงเทพฯ: สำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข; 2562 [เข้าถึงเมื่อ 10 ต.ค. 2567]. เข้าถึงได้จาก:https://drive.google.com/drive/folders /1rsEM1PeLGU1CaX-SdLgKtGVgyjEwOdVv

พรทิพย์ เนตรแสงศร. ประสิทธิผลของการพัฒนาระบบส่งต่อผู้ป่วยฉุกเฉินของโรงพยาบาลนาแห้ว จังหวัดเลย. [Internet]. เลย: สำนักงานเขตสุขภาพที่ 10; 2565 [เข้าถึงเมื่อ 10 ต.ค. 2567]. 1–28. เข้าถึงได้จาก: https://healthregion10.moph.go.th/wp-content/uploads/2022/12/ประสิทธิผลของการพัฒนาระบบส่งต่อผู้ป่วยฉุกเฉินของโรงพยาบาลนาแห้ว-จังหวัดเลย.pdf

จีรานันท์ ชูช่วย, ธัญมา หลายพัฒน์. การพัฒนาระบบการดูแลผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองตีบหรืออุดตัน โรงพยาบาลประจวบคีรีขันธ์. วารสารสหศาสตร์. 2566;23(2):128-41.

อรสา เอี่ยมสม. การพยาบาลผู้ป่วยโรคปอดอักเสบที่มีภาวะหายใจล้มเหลวเฉียบพลันร่วมกับภาวะช็อก: กรณีศึกษา. วารสารโรงพยาบาลสิงห์บุรี. 2566;32(2):C44-C54.

โรงพยาบาลป่าแดด. สรุปผลการดำเนินงานโรงพยาบาล ปีงบประมาณ 2566. เชียงราย: โรงพยาบาลป่าแดด; 2566. หน้า 10.

Kemmis S, McTaggart R. The Action Research Planner. 3rd ed. Victoria: Deakin University; 1988. p. 59–66.

มะลิวรรณ อังคณิตย์, เรวดี สมทรัพย์, บุษบา วงค์พิมล. รูปแบบการพัฒนาคุณภาพระบบบริการพยาบาลโดยกระบวนการมีส่วนร่วมของกลุ่มงานวิจัยและพัฒนาการพยาบาล โรงพยาบาลร้อยเอ็ด. วารสารการพยาบาลและการดูแลสุขภาพ. 2563;38(1):107-17.

ทิพวรรณ์ กระถินทองกุล, เพชรน้อย สิงห์ช่างชัย, เนตรชนก ศรีทุมมา. ผลของโปรแกรมการบริหารแบบมีส่วนร่วมต่อการใช้แนวทางปฏิบัติการพยาบาลผู้ป่วยแผลกดทับของพยาบาลวิชาชีพ ในโรงพยาบาลระดับทุติยภูมิแห่งหนึ่ง. วารสารการพยาบาลและการศึกษา. 2564;14(4):50-63.

โรงพยาบาลเวียงเชียงรุ้ง. แนวปฏิบัติทางการพยาบาลการส่งต่อผู้ป่วยภาวะหายใจล้มเหลวเฉียบพลัน. เชียงราย: โรงพยาบาลเวียงเชียงรุ้ง; 2567. หน้า 1-17.

Likert, R. (1967). “The Method of Constructing and Attitude Scale,” in Attitude Theory and Measurement. P.90-95.

พรรณวิไล ตั้งกุลพานิชย์, ยุวเรศมคฐ์ สิทธิชาญบัญชา. หลักการซักประวัติและตรวจร่างกายในภาวะฉุกเฉิน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: ภาควิชาเวชศาสตร์ฉุกเฉิน คณะแพทยศาสตร์โรงพยาบาลรามาธิบดี มหาวิทยาลัยมหิดล; 2563. หน้า 19-81.

จีรวรรณ์ ศิริมนตรี, ขนิษฐา ฮุงหวน, ทัศนีย์ แดขุนทด. ประสิทธิผลการใช้แนวปฏิบัติการพยาบาลผู้ป่วยโควิด–19 ในหอผู้ป่วยวิกฤตโรคติดเชื้ออุบัติใหม่ โรงพยาบาลสกลนคร. วารสารโรงพยาบาลสกลนคร. 2567;27(3):1-12.

บุญชื่น อิ่มมาก, ปทิตตา นึกเว้น, สุนิตษา คณะเจริญ, ธณิดา หอมจีน. การพัฒนาแนวปฏิบัติการพยาบาลทางคลินิกในการป้องกันภาวะแทรกซ้อนจากการจัดท่านอนคว่ำในผู้ป่วยกลุ่มอาการหายใจลำบากเฉียบพลัน โรงพยาบาลราชวิถี. วชิรสารการพยาบาล. 2565;24(1):162-71.

วาสนา วันชา, ชิดกมล สุดชา, เบญจวรรณ สวัสดิผล. การพัฒนาแนวปฏิบัติการพยาบาลเพื่อป้องกันภาวะตกเลือดหลังคลอดในระยะ2 ชั่วโมงแรกหลังคลอด โรงพยาบาลจตุรพักตรพิมาน. วารสารวิจัยและพัฒนานวัตกรรมทางสุขภาพ. 2567;5(1):275-86.

ชลธิดา จินดากุล, ชญาภา เยยโพธิ์. การพัฒนาระบบการดูแลผู้ป่วยติดเชื้อในกระแสเลือด แผนกอุบัติเหตุฉุกเฉิน โรงพยาบาลพยัคฆภูมิพิสัย จังหวัดมหาสารคาม. วารสารวิชาการสำนักงานสาธารณสุขจังหวัดมหาสารคาม. 2567;8(15):92-107.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-12-19

รูปแบบการอ้างอิง

1.
พรหมเผ่า พ. การพัฒนาการดูแลผู้ป่วยภาวะหายใจล้มเหลวเฉียบพลัน โรงพยาบาลป่าแดด อำเภอป่าแดด จังหวัดเชียงราย: Development of Care for Patients with Acute Respiratory Failure at Pa Daet Hospital, Pa Daet District, Chiang Rai Province. J ChiangRai Health Off [อินเทอร์เน็ต]. 19 ธันวาคม 2025 [อ้างถึง 25 ธันวาคม 2025];2(3):62-77. available at: https://he04.tci-thaijo.org/index.php/jcrpho/article/view/3223