อัตราความสำเร็จการผ่าตัดท่อน้ำตาอุดตันโดยวิธีการผ่าตัดส่องกล้องทางจมูก
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาอัตราความสำเร็จการผ่าตัดท่อน้ำตาอุดตัน โดยวิธีการผ่าตัดส่องกล้องทางจมูกและปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จ ผู้ป่วยและวิธีการ: ศึกษาแบบย้อนหลังในกลุ่มผู้ป่วยท่อน้ำตาอุดตันทึกรายที่ได้รับการผ่าตัดโดยวิธีการเดียวกันคือ ส่องกล้องทางจมูกและผ่าตัด โดยแพทย์คนเดียวกัน ระหว่าง มกราคม พ.ศ. 2553 ถึง ธันวาคม พ.ศ. 2554 ส่วนในกลุ่มผู้ป่วยที่มาติดตามการรักษาหลังผ่าตัดน้อยกว่า 3 ครั้ง หรือเป็นผู้ป่วยท่อน้ำตาอุดตันที่ส่วนต้นก่อนถึงถุงน้ำตา จะถูกคัดออก อัตราการผ่าตัดสำเร็จ พิจารณาจากการซักถามอาการ ซึ่งผู้ป่วยต้องไม่มีอาการน้ำตาเอ่อและจากการล้างท่อน้ำตา ส่วนปัจจัยอื่น เช่น อายุ เพศ โรคประจำตัว ระยะเวลาผ่าตัด ภาวะแทรกซ้อน และระยะเวลาวางสายท่อน้ำตา จะถูกนำมาวิเคราะห์หาความสัมพันธ์กับอัตราความสำเร็จของการผ่าตัดด้วย ผลการศึกษา: ผู้ป่วยท่อน้ำตาอุดตันที่พบทั้งหมด 131 ราย นับเป็น 195 ตา อายุเฉลี่ยของผู้ป่วยคือ 58.1 ปี (ระหว่าง 13-89 ปี) เป็นผู้หญิง 122 ราย (93.1%) และผู้ชาย 9 ราย (6.9%) ท่อน้ำตาอุดตันเกิดข้างเดียว 67 ราย (ตาขวา 35 รายและตาซ้าย 32 ราย) เกิดการอุดตันทั้งสองข้าง 64 ราย ระยะเวลาเฉลี่ยในการผ่าตัดโดยวิธีการส่องกล้องทางจมูกต่อข้างคือ 16.7±4.7 นาที (ระหว่าง 7.5-40 นาที) ปริมาตรเฉลี่ยของกระดูกที่นำออกในระหว่างการผ่าตัดคือ 0.4±0.2 ลูกบาศก์มิลลิเมตร ทุกรายที่ทำการผ่าตัดใช้เทคนิคการผ่าตัดเดียวกัน คือ การเย็บถุงน้ำตาส่วนหน้า ติดกับเยื่อบุจมูก โดยสามารถเย็บได้ทั้งหมด 169 ตา (86.7%) ที่เหลือ 26 ตาไม่สามารถเย็บได้ พบอัตราการผ่าตัดสำเร็จ 187 ราย (95.9%) พิจารณาจากทั้งการล้างท่อน้ำตาลงคอดี และต้องไม่มีอาการน้ำตาเอ่อร่วมด้วย ส่วนผู้ป่วยที่ผ่าตัดไม่สำเร็จ 8 ราย พบ 6 รายไม่สามารถเย็บถุงน้ำติดกับเยื่อบุจมูกได้ จากการวิเคราะห์ทางสถิติพบผู้ป่วยที่ไม่สามารถเย็บถุงน้ำตาเชื่อมต่อเยื่อบุจมูกสำเร็จมีความสัมพันธ์กับอัตราการล้มเหลวอย่างมีนัยสำคัญ (p-value 0.001) ส่วนปัจจัยอื่นไม่พบมีความสัมพันธ์ทางสถิติ ไม่พบภาวะแทรกซ้อนที่รุนแรงจากการผ่าตัดส่องกล้องทางจมูกในการศึกษานี้ สรุป: การผ่าตัดท่อน้ำตาอุดตัดส่งกล้องทางจมูก เป็นการผ่าตัดใหม่ที่มีอัตราความสำเร็จสูงมาก ซึ่งเหมาะสมกับผู้ป่วยที่กังวลเรื่องแผลเป็นที่ใบหน้าและมีระยะเวลาการพักฟื้นที่สั้นกว่า และยังพบว่าการเย็บถุงน้ำตาเชื่อมต่อกับเยื่อบุจะช่วยเพิ่มอัตราการสำเร็จอย่างมีนัยสำคัญ
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
Traquair H. Chronic dacryocystitis: its causation and treatment. Arch ophthalmol 1941; 26: 165-80.
Woog JJ. Mamual of endoscopic lacrimal and orbital surgery. PennsyIvania: Library of congress cataloging in publication data; 2004. p.105-21.
Shigeta K, Takegoshi H, Kikuchi S. Sex and age differences in the body nasolacrimal canal. Arch Ophthalmol 2007; 125: 1677-81.
Woog JJ. The incidence of symptomatic acquired lacrimal outflow obstruction among residents of Olmsted County Minnesota, 1977-2000 (an American Ophthalmological Society Thesis). Trans Am Ophthalmol Soc 2007; 105: 649-66.
Lee D WX, Chai C HC, Loon SC. Primary external dacryocystorhinostomy versus primary endonasal dacryocystorhinostomy. Clin Experiment Ophthalmol 2010; 38: 418-26.
Griffiths JD. Nasal catheter use in dacryocystorhinostomy. Ophthal Plast Reconstr Surg 1991; 7: 177-86.
Singh AP, Narular V, Meher R. A new approach to endoscopic DCR. Braz I Otorhinolaryngol 2012; 78: 7-11.
McDonogh M, Meiring JH. Endoscopic transnasal dacryocystorhinostomy. J Larygol Otol 1989; 103: 585-7.
Mak ST, Yu-fong II, Wong AC. Prognostic factors for outcome of endoscopic dacryocystorhinostomy in patients with primary acquired nasolacrimal duct obstruction. Graefes Arch Clin Exp Ophthalmos DOI 10.1007/s00417-012-2228-9.
Wong JJ,Metson R,Puliafito CA. Holmium: YAG endonasal dacryocystorhinostomy. Am J Ophthalmol 1993; 116:1-10.
Kong YT, Kim TI, Kong BW. A report of 131 cases of endoscopic laser lacrimal surgery. Ophthalmology 1994; 101: 1793-800.
Camara JG, Bengzon AU, Henson RD. The safety and efficacy of mitomycin C in endonasal endoscopic laser-assisted dacryocystorhinostomy. Ophthal Plast Reconstr Surg 2000; 16: 114-8.
Smimov G, Tuomilehto H, Terasvirta M, Nuurinen I Seppa J. Silicone tubing is not necessary after primary endoscopic dacryocystorhinostomy: a prospective randomized study. Am J Rhinol 2008; 22: 214-7.
Dolmetsch AM. Nonlaser endoscopic endonasal dacryocystorhinostomy with adjunctive mitomycin C in nasolacrimal duct obstruction in adults. Ophthalmology 2010; 117: 1037-40.
Zenk J, Karatzanis AD, Psychogios G, Franzke K, Koch M, Hornung J, et al. Long-term results of endonasal dacryocystorhinostomy. Eur Arch Otorhinolaryngol 2009; 266: 1733-8.
Ben Simon GJ, Joseph J, Lee S, Schwarcz RM, McCann JD, Goldberg RA. External versus endoscopic dacryocystorhinostomy for acquired nisolacrimal duct obstruction in a tertiary referral center. Ophthalmology 2005; 112: 1463-8.
Pittore B, Tan N, Salis G, Brennan PA, Puxeddu R. Endoscopic transnasal dacryocystorhirostomy without stenting: results in 64 consecutive procedures. Acta Otorhinolaryngol Ital 2010; 30: 294-8.