ประสิทธิภาพของโปรแกรมการวางแผนการหย่าเครื่องช่วยหายใจ ในหอผู้ป่วยวิกฤตอายุรกรรมของโรงพยาบาลมหาราชนครราชสีมา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การใส่ท่อช่วยหายใจและการใส่เครื่องช่วยหายใจมากกว่า 48 ชั่วโมง มีความสัมพันธ์กับการการเกิดภาวะแทรกซ้อนโดยเฉพาะอย่างยิ่งการติดเชื้อที่ระบบการหายใจส่วนล่าง ดังนั้นการหย่าเครื่องช่วยหายใจและท่อช่วยหายใจที่รวดเร็วและมีประสิทธิภาพโดยใช้โปรแกรมการวางแผนการหย่าเครื่องช่วยหายใจน่าจะมีบทบาทในการลดภาวะแทรกซ้อนและระยะเวลาในการใส่ท่อช่วยหายใจเพื่อพัฒนาระบบการดูแลผู้ป่วยให้ดีกว่าเดิม วัตถุประสงค์: เพื่อเปรียบเทียบระยะเวลาในการใส่ท่อช่วยหายใจในผู้ป่วยที่ได้รับการรักษาในหอผู้ป่วยวิกฤตอายุรกรรมของโรงพยาบาลมหาราชนครราชสีมาเปรียบเทียบระหว่างก่อนใช้และหลังใช้โปรแกรมการวางแผนการหย่าเครื่องช่วยหายใจ ตั้งแต่ 1 ตุลาคม 2549-30 กันยายน 2550 ผู้ป่วยและวิธีการ: เป็นการศึกษาโดยเก็บข้อมูลของผู้ป่วยทุกคนที่รักษาในหอผู้ป่วยวิกฤตอายุรกรรม (7 ซ้าย) ย้อนหลัง 6 เดือนตั้งแต่ 1 ตุลาคม 2549-31 มีนาคม 2550 (กลุ่มที่ 1) เปรียบเทียบกับข้อมูลของผู้ป่วยหลังจากเริ่มใช้โปรแกรมฯ 6 เดือน ตั้งแต่ 1 เมษายน 2550-30 กันยายน 2550 (กลุ่มที่ 2) ผลการศึกษา: มีผู้ป่วยที่เข้าร่วมการศึกษา 310 คน (กลุ่มที่ 1/ กลุ่มที่ 2, 141/169) เป็นเพศชาย 82 คน (ร้อยละ 58) / 103 คน (ร้อยละ 61) เพศหญิง 59 คน (ร้อยละ 42) / 66 คน (ร้อยละ 39) ระยะเวลาในการใส่ท่อช่วยหายใจ 4.3±7.6, 3.0±6.8 วัน (P=0.105) ระยะเวลาในการรักษาตัวในหอผู้ป่วยหนัก 6.8±7.5, 5.1±6.9 วัน(P=0.031) อัตราการใส่ท่อช่วยหายใจหลังจากเอาท่อออกได้ ร้อยละ 4.2 และ 2.3 (P=0.349) อัตราปอดติดเชื้อที่มีผลมาจากการใส่ท่อช่วยหายใจ ร้อยละ 12.7 และ 8.8 (P=0.290) อัตราตายร้อยละ 3.5 และ 21 (P<0.05) อัตราการเกิดไตวายเฉียบพลันร้อยละ 29.7 และ 40.0 (P=0.019) สรุป: ระยะเวลาในการใส่ท่อช่วยหายใจไม่มีความแตกต่างกันในผู้ป่วยทั้งสองกลุ่ม แต่มีแนวโน้มว่ากลุ่มที่ใช้โปรแกรมการวางแผนการหย่าเครื่องช่วยหายใจใช้เวลาใส่ท่อช่วยหายใจน้อยกว่าและระยะเวลาพักรักษาตัวในหอผู้ป่วยวิกฤตน้อยกว่า
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
Esteban A, Frutos F, Tobin MJ, Alia I, Solsona JF, Valverdu I, et al. A comparison of four methods of weaning patients from mechanical ventilation. Spanish Lung Failure Collaborative Group. N Engl J Med 1995 ;332: 345-50.
Kollef MH, Shapiro SD, Silver P, St John RE, Prentice D, Sauer S, et al. A randomized, controlled trial of protocoldirected versus physician-directed weaning from mechanical ventilation. Crit Care Med 1997; 25: 567-74.
Perren A, Domenighetti G, Mauri S, Genini F, Vizzardi N. Protocol-directed weaning from mechanical ventilation: clinical outcome in patients randomized for a 30-min or 120-min trial with pressure support ventilation. Intensive Care Med 2002; 28: 1058-63.
Walsh TS, Dodds S, McArdle F. Evaluation of simple criteria to predict successful weaning from mechanical ventilation in intensive care patients. Br J Anaesth 2004; 92: 793-9.
Dries DJ, McGonigal MD, Malian MS, Bor BJ, Sullivan C. Protocol-driven ventilator weaning reduces use of mechanical ventilation, rate of early reintubation, and ventilator-associated pneumonia. J Trauma 2004; 56: 943-51.
Krishnan JA, Moore D, Robeson C, Rand CS, Fessler HE. A prospective, controlled trial of a protocol-based strategy to discontinue mechanical ventilation. Am J Respir Crit Care Med 2004; 169: 673-8.
Tonnelier JM, Prat G, Le Gal G, Gut-Gobert C, Renault A, Boles JM, et al. Impact of a nurses’ protocol-directed weaning procedure on outcomes in patients undergoing mechanical ventilation for longer than 48 hours: a prospective cohort study with a matched historical control group. Crit Care 2005; 9: R83-9.
Bumroongkit C, Liwsrisakun C, Deesomchok A, Theerakittikul T, Pothirat C. Efficacy of weaning protocol in medical intensive care unit of tertiary care center. J Med Assoc Thai 2005; 88: 52-7.
Available from http://www.medi.moph.go.th/traning/pataya_ppt/sortppt/Weaning%20from%20Mechanical%20Ventilation%5B1%5D.doc
Kulvatunyou N, Boonbarwornrattanakul A, Soonthornkit Y, Kocharsanee C, Lertsithichai P. Incidence of ventilatorassociated pneumonia (VAP) after the institution of an educational program on VAP prevention. J Med Assoc Thai 2007; 90: 89-95.
Davis KA. Ventilator-associated pneumonia: a review. J Intensive Care Med 2006; 21: 211-26.
Pieracci FM, Barie PS. Strategies in the prevention and management of ventilator associated pneumonia. Am Surg 2007; 73: 419-32.
Hatler CW, Mast D, Corderella J, Mitchell G, Howard K, Aragon J, Bedker D. Using evidence and process improvement strategies to enhance healthcare outcome for the critically ill: a pilot project. Am J Crit Care 2006; 15: 549-55.
Bopp M, Darby M, Loftin KC, Broscious S. Effects of daily oral care with 0.12% chlorhexidine gluconate and a standard oral care protocol on the development of nosocomial pneumonia in intubated patients: a pilot study. J Dent Hyg 2006; 80: 9.
Koeman M, van der Ven AJ, Hak E, Joore HC, Kaasjager K, de Smet AG, et al. Oral decontamination with chlorhexidine reduces the incidence of ventilator-associated pneumonia. Am J Respir Crit Care Med 2006; 173: 1348-55.
Bergmans DC, Bonten MJ, Gaillard CA, Paling JC, van der Geest S, van Tiel FH, et al. Prevention of ventilatorassociated pneumonia by oral decontamination: a prospective, randomized, double-blind, placebo-controlled study. Am J Respir Crit Care Med 2001; 164: 382-8.