ผลของการหลั่งน้ำนมหลังการกระตุ้นอย่างถูกวิธีในมารดาผ่าตัดคลอดทางหน้าท้อง

บทคัดย่อ

ได้ทำการศึกษาเปรียบเทียบผู้ป่วยที่ผ่าตัดคลอดทางหน้าท้อง ที่เป็นท้องแรกครรภ์เดี่ยวและไม่มีภาวะแทรก ซ้อนทั้งมารดาและทารก ที่คลอดที่โรงพยาบาลมหาราชนครราชสีมา ตั้งแต่วันที่ 1 ตุลาคม 2537 ถึง วันที่ 31 มกราคม  2538 รวมระยะเวลา 4 เดือน ได้ผู้ป่วย 99 ราย แบ่งเป็นกลุ่มกระตุ้น 50 ราย และกลุ่มไม่กระตุ้น 49 ราย ทั้ง 2 ลุ่มเลือกแบ่งตาม  random และมีข้อมูลพื้นฐานที่ไม่แตกต่างกันในกลุ่มศึกษาจะ เพิ่มการกระตุ้นให้ลูกดูดนมเร็วหลังจากรู้ตัวดีหลังผ่าตัด และดูดบ่อยทุก 2 ชั่วโมงแล้วเก็บข้อมูลศึกษาในเรื่องความเจ็บปวด จากแผลผ่าตัดหลังคลอดวันที่ 1,2,3 เวลาเริ่มให้ลูกดูดนม เวลาที่น้ำนมเริ่มมาและเวลาที่น้ำนมมาเต็มที่ ผลการศึกษาพบว่ามีความแตกต่างกันทางสถิติ โดยกลุ่มกระตุ้นจะมีการให้ลูกดูดเร็วกว่าและมีปริมาณน้ำนมมาก เร็วกว่ากลุ่มไม่กระตุ้นจะมีความเจ็บปวดจากผลผ่าตัดใน 2 วันแรกมากกว่ากลุ่มไม่กระตุ้น