การเปรียบเทียบภาวะหืดกำเริบในเด็กอายุต่ำกว่า 15 ปี ระหว่างกลุ่มที่รับไว้รักษาตัวในโรงพยาบาลและกลุ่มที่รับการรักษาแบบผู้ป่วยนอกในโรงพยาบาลพหลพลพยุหเสนา

บทคัดย่อ

          ภาวะหืดกำเริบในเด็ก เป็นปัญหาด้านสาธารณสุขที่สำคัญ เนื่องจากหากมีอาการหืดกำเริบรุนแรงอาจทำให้เสียชีวิตได้ มีผลกระทบด้านเศรษฐกิจจากค่ารักษาพยาบาลและการขาดงานรวมถึงด้านจิตใจและคุณภาพชีวิตของผู้ป่วย โดยเฉพาะเมื่อมีภาวะหืดกำเริบรุนแรงที่ต้องรับไว้รักษาในโรงพยาบาล จากข้อมูลผู้ป่วยเด็กโรคหืดของโรงพยาบาลพหลพลพยุหเสนา พบว่าผู้ป่วยเด็กที่ได้รับการวินิจฉัยภาวะหืดกำเริบมีอัตราการรับไว้รักษาในโรงพยาบาลสูงขึ้นกว่าเดิม 30 เท่า ในปี 2562 จึงได้ทำการศึกษาเพื่อเปรียบเทียบภาวะหืดกำเริบในผู้ป่วยเด็กระหว่างกลุ่มผู้ป่วยทั้งหมดที่ต้องรับไว้รักษาตัวในโรงพยาบาลและเข้าเกณฑ์การวิจัย ในระหว่างวันที่ 1 ตุลาคม 2561 – 30 กันยายน 2562 จำนวน 50 คน กับกลุ่มที่รับการรักษาแบบผู้ป่วยนอก โดยทำการสุ่มเลือกในอัตราส่วน 1:1 เก็บข้อมูลทั่วไป ประวัติการรักษาโรคหืดและความรุนแรงของโรคในอดีต ปัจจัยกระตุ้นและความรุนแรง อาการและอาการแสดงของภาวะหืดกำเริบ และการรักษาภาวะหืดกำเริบที่ได้รับในแผนกฉุกเฉินหรือแผนกผู้ป่วยนอก โดยการทบทวนเวชระเบียนย้อนหลัง ผลการศึกษาพบว่าผู้ป่วยเด็กภาวะหืดกำเริบที่รับไว้รักษาในโรงพยาบาล มีภาวะหืดกำเริบรุนแรงมากกว่า และการติดเชื้อทางเดินหายใจส่วนล่างเป็นปัจจัยกระตุ้นให้เกิดภาวะหืดกำเริบ แตกต่างจากกลุ่มที่รับการรักษาแบบผู้ป่วยนอกอย่างมีนัยสำคัญ สอดคล้องกับข้อมูลการระบาดของโรคติดเชื้อทางเดินหายใจในประเทศไทย ปี 2562 ที่มีการระบาดของเชื้อไวรัส  RSV และไข้หวัดใหญ่ การป้องกันโรคโดยการฉีดวัคซีนไข้หวัดใหญ่และการให้ความรู้ในการป้องกันการติดเชื้อระบบทางเดินหายใจแก่ประชาชน จะช่วยลดอัตราการป่วยจากภาวะหืดกำเริบในเด็กและลดอัตราการนอนโรงพยาบาลในที่สุด