ปัจจัยที่ส่งผลต่อการจัดการมูลฝอยติดเชื้อของสถานบริการสาธารณสุข ในจงหวัดกาญจนบุรี

บทคัดย่อ

           การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงพรรณนา เพื่อศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อการจัดการมูลฝอยติดเชื้อของสถานบริการสาธารณสุขในจังหวัดกาญจนบุรี โดยการทำการเก็บข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจง เป็นเจ้าหน้าที่ผู้ปฏิบัติงานที่เกี่ยวข้องกับการจัดการมูลฝอยติดเชื้อในสถานบริการสาธารณสุขทุกแห่ง ในจังหวัดกาญจนบุรี รวม 157 คน ด้วยแบบวัดปัจจัยที่ส่งผลต่อการจัดการมูลฝอยติดเชื้อ ได้แก่ 1.แบบวัดข้อมูลส่วนบุคคล 2.แบบวัดความรู้ความเข้าใจในการจัดการมูลฝอยติดเชื้อ 3.แบบวัดการสนับสนุนทางสังคมในการจัดการมูลฝอยติดเชื้อ และ 4.แบบวัดพฤติกรรมการจัดการมูลฝอยติดเชื้อ ในช่วงเดือนกันยายน – ธันวาคม 2562

           วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการคำนวณหาค่าสถิติพื้นฐาน ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และระดับของความเข้าใจ และการสนับสนุนทางสังคมในการจัดการมูลฝอยติดเชื้อ ใช้สถิติสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน เพื่อหาค่าสัมประสิทธิ์ระหว่างตัวแปรอิสระกับตัวแปรตาม เพื่อทดสอบสมมติฐานของการวิจัย ใช้สถิติการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณแบบหลายขั้นตอน เพื่อหาปัจจัยทำนายพฤติกรรมการจัดการมูลฝอยติดเชื้อของเจ้าหน้าที่ผู้ปฏิบัติงานที่เกี่ยวข้องกับการจัดการมูลฝอยติดเชื้อในสถานบริการสาธารณสุขจังหวัดกาญจนบุรี

           ผลการศึกษาพบว่า ส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง คิดเป็นร้อยละ 77.10 สถานภาพสมรสแล้ว คิดเป็นร้อยละ 61.8 จบระดับมัธยมศึกษา คิดเป็นร้อยละ 61.10 อายุ 31-40 ปี คิดเป็นร้อยละ 32.50 อายุการปฏิบัติงานส่วนใหญ่น้อยกว่า 10 ปี คิดเป็นร้อยละ 73.90 เงินเดือนน้อยกว่า 10,000 บาท คิดเป็นร้อยละ 78.30 ได้รับการอบรมหลักสูตรป้องกันและระงับการแพร่เชื้อ คิดเป็นร้อยละ 64.97 และมีจำนวนครั้งในการอบรม อยู่ระหว่าง 0-5 ครั้ง คิดเป็นร้อยละ 89.20

           กลุ่มตัวอย่างมีความรู้ความเข้าใจในการจัดการมูลฝอยติดเชื้ออยู่ในระดับมากที่สุด (Mean=4.43, S.D.=0.45) โดยค่าเฉลี่ยสูงสุด คือ ความเข้าใจว่าควรล้างมือด้วยสบู่ทุกครั้งหลังจากปฏิบัติหน้าที่รวบรวมมูลฝอยติดเชื้อเสร็จแล้ว (Mean=4.80, S.D.=0.51) การสนับสนุนทางสังคมในการจัดการมูลฝอยติดเชื้อ ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก (Mean=4.04, S.D.=0.55) โดยพบว่าการสนับสนุนด้านอารมณ์มีค่าเฉลี่ย มากที่สุด คือ หัวหน้าหน่วยงานของท่านได้แสดงความห่วงใยและเปิดโอกาสให้แสดงความคิดเห็นเพื่อลดความเครียดจากการปฏิบัติงานมูลฝอยติดเชื้อ (Mean=4.39, S.D.=0.63) และมีพฤติกรรมการจัดการมูลฝอยติดเชื้อในการภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด (Mean=4.27, S.D.=0.50) โดยข้อที่มีค่าเฉลี่ยมากที่สุด คือ การปฏิบัติในหัวข้อท่านแยกมูลฝอยติดเชื้อประเภทของมีคม เช่น เข็มฉีดยา ใบมีด ไว้ในภาชนะที่แข็งแรง ทนต่อการแทงทะลุ (Mean=4.84, S.D.=0.53)

           ผลการศึกษาพบว่า ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการจัดการมูลฝอยติดเชื้อที่มากที่สุด ได้แก่ การสนับสนุนทางสังคมในการจัดการมูลฝอยติดเชื้อ (r=.445), จำนวนครั้งที่ได้รับการอบรม (r=.242) และความรู้ความเข้าใจในการจัดการมูลฝอยติดเชื้อ (r=.239) โดยปัจจัยที่มีความสามารถในการทำนายพฤติกรรมการจัดการมูลฝอยติดเชื้อของเจ้าหน้าที่ ได้แก่ การสนับสนุนทางสังคมในการจัดการมูลฝอยติดเชื้อ ที่สามารถทำนายพฤติกรรมได้ร้อยละ 20 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่รับ (p=0.05) โดยมีค่าสัมประสิทธิ์ถดถอยเท้ากับ 0.439

           ผู้วิจัยเสนอแนะการพัฒนาพฤติกรรมการจัดการมูลฝอยติดเชื้อของเจ้าหน้าที่ผู้ปฏิบัติงานที่เกี่ยวข้องกับการจัดการมูลฝอยติดเชื้อ ในสถานบริการสาธารณสุขควรได้รับการสนับสนุนทางสังคม โดยให้กำลังใจ สร้างแรงกระตุ้น และส่งเสริมความรู้ความเข้าใจในการปฏิบัติงานโดยการจัดอบรมเพื่อให้เกิดความเชื่อมั่นในความสามารถของตนเอง