การพัฒนารูปแบบคัดกรองค้นหาวัณโรคและวัณโรคระยะแฝงในผู้สัมผัสวัณโรค อำเภอโนนสัง จังหวัดหนองบัวลำภู
คำสำคัญ:
การป้องกันการติดเชื้อวัณโรค, กลุ่มผู้สัมผัสโรคร่วมบ้านบทคัดย่อ
การวิจัยเชิงปฏิบัติการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนารูปแบบการป้องกันการติดเชื้อวัณโรคในกลุ่มผู้สัมผัสโรคร่วมบ้าน และศึกษาประสิทธิผลของรูปแบบการป้องกันการติดเชื้อวัณโรคในกลุ่มผู้สัมผัสโรคร่วมบ้าน โรงพยาบาลโนนสัง อำเภอโนนสัง จังหวัดหนองบัวลำภู ระหว่างเดือนมกราคม-มิถุนายน 2567 กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้สัมผัสร่วมบ้านผู้ป่วยติดเชื้อวัณโรค จำนวน 114 คน เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถาม ได้แก่ ข้อมูลทั่วไป CVI = 1, ความรู้ KR20=0.94, พฤติกรรมการป้องกันวัณโรค alpha = 0.89 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา Wilcoxon signed ranks test และ Paired t-test
ผลการวิจัยพบว่า รูปแบบคัดกรองค้นหาวัณโรคและวัณโรคระยะแฝงในผู้สัมผัสวัณโรค มีดังนี้ 1) การพัฒนาศักยภาพ อสม.และเครือข่าย 2) อบรมผู้สัมผัสร่วมบ้าน 3) แนะนำผู้สัมผัสร่วมบ้าน และ 4) การประเมินผล หลังพัฒนามีค่าเฉลี่ยความรู้โดยรวมเพิ่มขึ้น อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (Z = -4.220 , p <.001) ค่าเฉลี่ยพฤติกรรมการป้องกันการติดเชื้อวัณโรคโดยรวมเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (t=-4.829, p<.001) มากที่สุด คือ ด้านการสนับสนุนของเจ้าหน้าที่ (t=-3.209, p=0.002) การสัมผัสทางเสมหะ (t=-2.748, p=0.007) และน้อยที่สุดด้านการหาความรู้และการแนะนำ (t=-2.113, p=0.037) ตามลำดับ
สรุป การพัฒนารูปแบบคัดกรองค้นหาวัณโรคและวัณโรคระยะแฝงในผู้สัมผัสวัณโรค หลังพัฒนาส่งผลให้มีพฤติกรรมการป้องกันการติดเชื้อวัณโรคเพิ่มขึ้น
