ปัจจัยความรอบรู้ด้านสิ่งแวดล้อมและด้านอนามัยสิ่งแวดล้อมที่มีอิทธิพล ต่อสมรรถนะของผู้ประเมินรับรองด้านอนามัยสิ่งแวดล้อมในสถานพยาบาล กรุงเทพมหานคร

บทคัดย่อ

           การวิจัยแบบภาคตัดขวางเชิงสหสัมพันธ์เชิงเปรียบเทียบนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยความรอบรู้ด้านสิ่งแวดล้อมและด้านอนามัยสิ่งแวดล้อมของผู้ประเมินรับรองด้านอนามัยสิ่งแวดล้อมในสถานพยาบาล กรุงเทพมหานคร ตลอดจนความสัมพันธ์และการทำนายความรอบรู้ด้านสิ่งแวดล้อมและความรอบรู้ด้านอนามัยสิ่งแวดล้อมที่มีอิทธิพลต่อสมรรถนะของผู้ประเมินรับรองด้านอนามัยสิ่งแวดล้อมในสถานพยาบาล กรุงเทพมหานคร กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้ประเมินรับรองด้านอนามัยสิ่งแวดล้อมในสถานพยาบาล กรุงเทพมหานคร โดยใช้วิธีการเลือกตัวอย่างแบบเจาะจง เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สันและการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณแบบขั้นตอน

          ผลการศึกษาพบว่า กลุ่มตัวอย่างมีระดับความรอบรู้ด้านสิ่งแวดล้อมอยู่ในระดับมาก ระดับความรอบรู้ด้านอนามัยสิ่งแวดล้อมในสถานพยาบาลอยู่ในระดับมาก ความรอบรู้ด้านสิ่งแวดล้อมมีความสัมพันธ์ทางบวกกับความรอบรู้ด้านอนามัยสิ่งแวดล้อมในสถานพยาบาล อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 (r = 0.743) และปัจจัยความรอบรู้ด้านอนามัยสิ่งแวดล้อมในสถานพยาบาลมีอิทธิพลกับสมรรถนะของผู้ประเมินรับรอง ฯ ร้อยละ 29.9 (p < 0.05) และการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณแบบขั้นตอน พบว่า ปัจจัยด้านการเข้าร่วมประชุมหรือการอบรมด้านอนามัยสิ่งแวดล้อมในสถานพยาบาลและกฎหมายที่เกี่ยวข้อง (β = .318, B=.332, p< 0.05) และการมีข้อมูลด้านอนามัยสิ่งแวดล้อมในสถานพยาบาลและกฎหมายที่เกี่ยวข้องที่ถูกต้อง (β=.317, B=.362, p< 0.05) มีอำนาจในการทำนายสมรรถนะของผู้ประเมินรับรอง ฯ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ การศึกษานี้มีข้อเสนอแนะให้มีการพัฒนาความรอบรู้ด้านอนามัยสิ่งแวดล้อมและกฎหมายที่เกี่ยวข้องในสถานพยาบาล ตลอดจนการพัฒนาทักษะ แนวทางการประเมินสมรรถนะ และศึกษาปัจจัยด้านอื่น ๆ ที่คาดว่ามีอิทธิพลสูงต่อสมรรถนะของผู้ประเมินรับรอง ฯ เพื่อพัฒนาศักยภาพผู้ประเมินรับรอง ฯ อย่างมืออาชีพต่อไป