การพยาบาลผู้ป่วยโรคปอดอักเสบที่มีภาวะหายใจล้มเหลวแบบเฉียบพลันที่ได้รับการรักษาด้วยออกซิเจนอัตราการไหลสูง : กรณีศึกษา 2 ราย

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์ :เพื่อศึกษาการพยาบาลผู้ป่วยโรคปอดอักเสบที่มีภาวะหายใจล้มเหลวแบบเฉียบพลันที่ได้รับการรักษาด้วย High-flow nasal cannula

รูปแบบการศึกษา : ศึกษาเปรียบเทียบผู้ป่วยโรคปอดอักเสบที่มีภาวะหายใจล้มเหลวแบบเฉียบพลันที่ได้รับการรักษาด้วย High-flow nasal cannula จำนวน 2 ราย เข้ารักษาในโรงพยาบาลศูนย์ร้อยเอ็ดเดือนกันยายน ถึง ตุลาคม 2566 รวบรวมข้อมูลจากเวชระเบียนผู้ป่วยและแบบประเมินภาวะสุขภาพ 11 แบบแผนของ    กอร์ดอน วิเคราะห์ข้อมูลกำหนดข้อวินิจฉัยทางการพยาบาล วางแผนปฏิบัติการพยาบาล และประเมินผลลัพธ์ทางการพยาบาล รวมระยะวิกฤต กึ่งวิกฤต และเตรียมจำหน่ายกลับบ้าน

ผลการศึกษา : ผู้ป่วยรายที่ 1 มีประวัติเป็นโรคหอบหืด ผู้ป่วยรายที่ 2 มีประวัติเป็นโรคความดันโลหิตสูง และโรคไตวายเรื้อรัง มีประวัติเป็นผู้ป่วยติดเตียงมานาน 1 ปี ผู้ป่วยทั้ง 2 ราย เข้ารับการรักษาด้วยมีไข้ ไอมีเสมหะ หายใจเหนื่อยหอบ ผู้ป่วยรายที่ 1 ได้รับการรักษาในระยะวิกฤต ด้วยเครื่องช่วยหายใจนาน 2 วันหลังจากนั้นผู้ป่วยทั้งสองรายได้รับการรักษาด้วย High-flow nasal cannula เพื่อเพิ่มออกซิเจนในร่างกาย ข้อวินิจฉัยทางการพยาบาลที่เหมือนกันคือ การแลกเปลี่ยนก๊าซลดลงเนื่องจากการติดเชื้อของปอดและการขับเสมหะไม่มีประสิทธิภาพเนื่องจากเสมหะเหนียวไม่สามารถไอออกได้เอง จนกระทั่งอาการดีขึ้น ไม่มีภาวะพร่องออกซิเจน และสามารถจำหน่ายกลับบ้านได้อย่างปลอดภัย

สรุปผลการศึกษา : การรักษาด้วย High-flow nasal cannula ในผู้ป่วยโรคปอดอักเสบที่มีภาวะหายใจล้มเหลวแบบเฉียบพลันสามารถช่วยรักษาผู้ป่วยที่มีภาวะพร่องออกซิเจนระดับเล็กน้อยและป้องกันการใส่ท่อช่วยหายใจซ้ำได้ ดังนั้นพยาบาลจำเป็นต้องมีความรู้ ทักษะชำนาญ และการติดตามอาการอย่างใกล้ชิด เพื่อป้องกันภาวะพร่องออกซิเจนและภาวะแทรกซ้อน