ประสบการณ์การรักษาผู้ป่วยหลังสัมผัสสุนัข ที่โรงพยายาบาลปากช่องนานา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาผลการรักษาผู้ป่วยที่สัมผัสสุนัข ที่โรงพยาบาลปากช่องนานา ระหว่างวันที่ 1 กันยายน 2539-31 สิงหาคม 2540 มีผู้ป่วยรวม 567 คน เป็นชาย 306 คน หญิง 261 คน ผู้ป่วยอายุน้อยกว่า 10 ปีพบมากที่สุด ร้อยละ 86 ของผู้ป่วยมีลักษณะการสัมผัส โดยถูกสุนัขกัดทั้งชนิดมีเลือดออกและไม่มีเลือดอออก พบว่า แขนขาเป็นส่วนที่ถูกสุนัขสัมผัสถึงร้อยละ 60.98 ของการสัมผัสทั้งหมด การจับ เหยียบ และเล่นกับสุนัขเป็นสาเหตุสามอันดับแรกของการสัมผัส คิดเป็นร้อยละ 31.76,22.36 และ 12.94 ตามลำดับ สุนัขที่มีเจ้าของได้รับวัคซีนป้องกันโรคพิษสุนัขบ้าเพียงร้อยละ 6.35 ผู้ป่วยทำความสะอาดบาดแผลอย่างถูกวิธีก่อนมารับบริการคิดเป็นร้อยละ 34.39 ผลแทรกซ้อนจากการให้วัคซีนป้องกันโรคพิษสุนัขบ้า คิดเป็นร้อยละ 2.5 ประกอบด้วยอาการปวดศีรษะและอาการปวดแขนขา การศึกษานี้พบว่าสุนัขที่มีอาการผิดปกติอาจคาดคะเนได้ว่าเป็นสุนัขบ้า การป้องกันโรคพิษสุนัขบ้าในสุนัข ยังได้รับการปฏิบัติต่ำกว่าที่ควรจะเป็น ถึงแม้ว่าวิธีนี้เป็นวิธีเบื้องต้นในการป้องกันโรคพิษสุนัขบ้า พบว่าเพียงร้อยละ 12.87 ของการรักษาถูกต้องตามคำแนะนำขององค์การอนามัยโลก แพทย์และเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องควรให้ความรู้กับผู้ป่วยและช่วยประเมินความเสี่ยงและประโยชน์ของการรักษาหลังสัมผัสสุนัข
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
Steel JH, Fernandez PJ. History of rabies and global aspects. In: Baer GM, ed. The natural history of rabies. 2nd ed. Boca Raton, Fla.: CRC Press, 1991:1-26.
Swaddiwudhipong W, Tiyacharoensri C, Singhachai C, Chutivongse S. Epidemiology of human rabies post-ex-posure prophylaxis in Bangkok, 1984-1986. Southeast Asian J Trop Med Public Health 1988;19:563-9.
Tsiang H. Pathophysiology of rabies virus infection of the nervous system. Adv Virus Res 1993;42:375-412.
Koprowski H. Visit to an ancient curse. Sci Am Sci Med 1995;2:48-57.
Blancou J, Aubert MFA, Artois M. Fox rabies. In: Baer GM, ed. The natural history of rabies. 2nd ed. Boca Raton, Fla.: CRC Press, 1991:257-90.
Baer Gm, Shaddock JK, Quirion R, Dam TV, Lentz TL. Rabies susceptibility and acetylcholine receceptor. Lancet 1990;335:664-5.
Rung pitarangsi V, Oonsombat P, Yongchaiyudha S, Attanatho V, Sonjai A. The experience of rabies prophylaxis in Siriraj Hospital 1980-1987. Siriraj Hos Gas 1989;41: 537-41
Rabies prevention-United States, 1991: recommendations of the Immunization Practices Advisory Committee (ACIP). MMWR Morb Mortal Wkly Rep 1991;40(3):1-19.
Healthy people 2000: national health promotion and diseases objectives. Washington DC: Public Health Service;1990:122. DHHS publication PHS 91-50213.
Dean DJ, Baer GM, Thomp WR. Studies on the local treatment of rabies infected wounds. Bull World Health Organ 1963;28:477-86.
Wide H, Chutivongse S, Tepsumethanon W, Choomkasien P, Polsuwan C, Lumbertduaecha B. Rabies in Thailand 1990. Rev Infect Dis 1991;13:644-52.
Mc Kendrick AG, A ninth analytical review of reports from Pasteur Institutes on the results of anti-rabies treatment. Bull Health Organization League Nations 1949:31-78.
Perry GF Jr. Occupational medicine forum. JOM 1993;35:884-5.
World Health Organization. Expert Committee on Rebies. Technical Report Series: 824 Geneva, WHO, 1992.
Fishbein DB. Rabies in humans. In: Baer GM, ed. The natural history of rabies. 2nd ed. Boca Raton, Fla.: CRC Press, 1991: 519-49.
Veeraraghavan N, Cajanana A, Rangasami R, et al. Studies on the salivary excretion of rabies virus by the dog from Surandai. Scientific report 1968. Coonour: Pasteur Institute Southern India, 1969:68-70.
Aghomo HO, Rupprecht CE. Further studies on rabies virus isolated from healthy dogs in Nigeria. Vet Microbiol 1990;22:17-22.