Effectiveness of a Fall Prevention Program for the Older Adults in Sukhothai Thani Municipality, Sukhothai Province
Keywords:
Prevention, Falls, Balance ability, Elderly patients, Home environmentAbstract
Objective: To study the effectiveness of a fall prevention program for the elderly in Sukhothai Thani Municipality, Sukhothai Province.
Method: A quasi-experimental study, two-group pretest-posttest design was conducted. The sample consisted of 64 elderly participants aged 60–79 years, selected according to inclusion criteria and divided into two groups using simple random sampling. The control group received standard care, while the experimental group received fall prevention program for 8 weeks. Data collection involved questionnaires assessing knowledge and behaviors regarding fall prevention, home environmental hazards, and balance ability. Data was analyzed using descriptive statistics and comparison of means using the independent and paired t-tests, the Wilcox on signed-rank test, and the Mann-Whitney U test.
Results: Following the intervention, the experimental group showed a statistically significant improvement compared to pre-intervention in mean scores for fall prevention knowledge (8.41±1.21), fall prevention behavior (23.66±3.39), home environmental hazards (6.69±1.42), and balance ability (12.18±2.11) (p<0.001, <0.001, 0.014, <0.001, respectively). These scores were also statistically significantly higher than those of the control group (7.16±1.32, 21.22±4.24, 5.88±1.38, 14.79±1.63, respectively; p<0.001, 0.014, 0.022, <0.001, respectively). The effect sizes (Cohen’s d) were high, moderate to high, moderate, and high, respectively (d=0.99, 0.64, 0.58, -1.38, respectively).
Conclusion: The fall prevention program for the elderly, which applied the self-efficacy theory, resulted in improvements in participants' knowledge, fall prevention behaviors, and balance ability, along with a reduction in fall risks associated with the home environment.
References
World Health Organization. Ageing and health [Internet]. 2024 [cited 2024 Oct 24]. Available from: https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/ageing-and-health
กรมกิจการผู้สูงอายุ. สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย 2565. กรุงเทพฯ: อมรินทร์ คอร์เปอเรชั่นส์; 2566.
สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล. อนาคตของผู้สูงอายุไทย [อินเทอร์เน็ต]. 2566 [เข้าถึงเมื่อ 24 ต.ค. 2567]. เข้าถึงได้จาก: https://www.thaihealthreport.com/th/articles_detail.php?id=155
กรมกิจการผู้สูงอายุ. สถิติผู้สูงอายุ กันยายน 2567 [อินเทอร์เน็ต]. 2567 [เข้าถึงเมื่อ 24 ต.ค.2567].เข้าถึงได้จาก: https://www.dop.go.th/th/statistics_page?cat=1&id=2559
กรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย. สถิติประชากรทางการทะเบียนราษฎร (รายเดือน) กันยายน 2567 [อินเทอร์เน็ต]. 2567 [เข้าถึงเมื่อ24 ต.ค.2567]. เข้าถึงได้จาก: https://stat.bora.dopa.go.th/stat/statnew/statMONTH/statmonth/#/mainpage
World Health Organization. Falls [Internet]. 2021 [cited 2024 Oct 24]. Available from: https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/falls
กรมควคุมโรค. การพลัดตกหกล้มในผู้สูงอายุ [อินเทอร์เน็ต]. 2565 [เข้าถึงเมื่อ 28 ต.ค. 2567]. เข้าถึง ได้จาก: https://ddc.moph.go.th/dip/news.php?news=23887&deptcode=
Phu S, Sturnieks DL, Lord SR, Okubo Y. Impact of ageing, fall history and exercise on postural reflexes following unpredictable perturbations: A systematic review and meta analyses. Mechanisms of ageing and development. 2022;203:111634.
มนสภรณ์ วิทูรเมธา. การป้องกันการหกล้ม [อินเทอร์เน็ต]. 2565 [เข้าถึงเมื่อ 28 ต.ค. 2567]. เข้าถึงได้จาก: https://haamor.com/การป้องกันการล้มในผู้สูงอายุ
หทัยทิพย์ ใจปิติ, ศิริพันธุ์ สาสัตย์. ผลของโปรแกรมการส่งเสริมการรับรู้สมรรถนะแห่งตนต่อความกลัวการหกล้มในผู้สูงอายุที่ได้รับการผ่าตัดเปลี่ยนข้อสะโพกเทียม. วารสารพยาบาลทหารบก. 2561;19 (ฉบับพิเศษ):109–17.
อรวรรณเจือจารย์, ธนัช กนกเทศ. ปัจจัยที่ส่งผลต่อการพลัดตกหกล้มในผู้สูงอายุ อำเภอวังทรายพูน จังหวัดพิจิตร. วารสารวิจัยและวิชาการบวรพัฒน์. 2566;1(3):R0983.
ปาจรีย์ แขไข. ประสิทธิผลของโปรแกรมการป้องกันการพลัดตกหกล้มในผู้สูงอายุ จังหวัดลำปาง. วารสารการพยาบาลสุขภาพและสาธารณสุข. 2023;2(3):35–49.
จรัญญา ส่งเสริม. ผลของโปรแกรมป้องกันการพลัดตกหกล้มของผู้สูงอายุในชุมชน. วารสารโรงพยาบาลนครพนม. 2564;8(1):73–83.
Bandura A. Self-efficacy: Toward a unifying theory of behavioral change. Psychol Review. 1977;84(2):191–215.
Bernard R. Fundamentals of biostatistics. 5th ed. Duxbury: Thomson learning; 2000.
ฐิติมา ทาสสุวรรณอินทร์, กรรณิการ์ เทพกิจ. ผลของโปรแกรมการป้องกันการพลัดตกหกล้มในผู้สูงอายุ.วารสารการพยาบาลและการดูแลสุขภาพ. 2560;35(3):186–95.
ธีรภัทร อัตวินิจตระการ, ชวนันท์ อิ่มอาบ. ประสิทธิผลของโปรแกรมการเตรียมความพร้อมและป้องกันการพลัดตกหกล้มในผุ้สูงอายุ. วารสารแพทย์เขต 4-5. 2562;38(4):288–98.
Bloom BS, Madaus GF, Hastings JT. Evaluation to improve learning. New York: McGraw-Hill; 1981.
Best J. Research in education. Englewood Cliffs (NJ): Prentice-Hall; 1977.
สถาบันเวชศาสตร์สมเด็จพระสังฆราชญาณสังวรเพื่อผู้สูงอายุ. แนวทางเวชปฏิบัติการป้องกันและประเมินภาวะหกล้มในผู้สูงอายุ. นนทบุรี: สินทวีการพิมพ์; 2562
Ott LD. The impact of implementing a fall prevention educational session for community-dwelling physical therapy patients. Nurs Open. 2018;5:567–74.
Jo HE, Kim MJ. Effects of a fall prevention program on physical fitness, fall efficacy and fall prevention behavior among community-dwelling older adults. The Korean Journal of Rehabilitation Nursing. 2017;20(1):22–32.
กิติมา เศรษฐ์บุญสร้าง, ประเสริฐ ประสมรักษ์. ผลของรูปแบบการป้องกันการหกล้มแบบสหปัจจัยในผู้สูงอายุที่มารับบริการในคลินิกผู้สูงอายุ โรงพยาบาลเขาชะเมาเฉลิมพระเกียรติ 80 พรรษา. วารสารศูนย์อนามัยที่ 7 ขอนแก่น. 2566;15(3):151–65.
พีรนุตริ์ ศรชัยเลิศสกุล. ผลของโปรแกรมลดความเสี่ยงต่อพฤติกรรมการป้องกันการหกล้มของผู้สูงอายุในชุมชนโรงพยาบาลสุวรรณภูมิ. วารสารวิจัยและพัฒนานวัตกรรมทางสุขภาพ. 2566;4(1):98–110.
นาฏฤดี ศรีบุตรตา, สมศักดิ์ โทจำปา, สุภาพร แนวบุตร. ผลของโปรแกรมการส่งเสริมความสามารถของตนเองร่วมกับการฟ้อนเจิงประยุกต์ต่อพฤติกรรมการป้องกันการพลัดตกหกล้มและการทรงตัวของผู้สูงอายุในจังหวัดแพร่. วารสารการพยาบาลและสุขภาพ. 2565;17(13):26–38.
สุมาลี ช่างกล. ประสิทธิผลของโปรแกรมป้องกันการหกล้มแบบสหปัจจัยของผู้สูงอายุในพื้นที่อำเภอบางปะอิน จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วารสารสิ่งแวดล้อมศึกษาการแพทย์และสุขภาพ.2568;10(1):638–48.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2025 Phaholpolpayuhasena Hospital
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของโรงพยาบาลพหลพลพยุหเสนา
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับโรงพยาบาลพหลพลพยุหเสนาและบุคลากรท่านอื่น ๆ ในโรงพยาบาลฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใด ๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเอง
Phaholpolpayuhasena Hospital
