Formulation Improvement of Paracetamol Syrup at Maharat Nakhon Ratchasima Hospital

Main Article Content

Anusorn Sawaddee
Intira Ekkasak
Chak Chaowivat

Abstract

Introduction: The problem in production of paracetamol syrup at Maharat Nakhon Ratchasima Hospital had been that paracetamol had very low solubility. The former formulation of the syrup then contained alcohol and propylene glycol that were used to increase the drug's solubility. However, the two agents were reported to be harmful to children. Moreover, paracetamol was easily oxidized when exposed to light, heavy metals, and oxygen. In addition, the syrup had not a pleasant taste and its pH was not optimal.


Objectives: To develop paracetamol syrup that contains no alcohol and propylene glycol, and to improve the syrup stability (chemically and physically), and taste.


Materials and methods: We studied 9 formulas of co-solvents that might increase paracetamol solubility. We also tried improving syrup stability by adding anti-oxidant, acid-base buffer, and preservative. Developed of paracetamol syrup were produced and kept at room temperature for analysis of active ingredient, pH, and microoganism contamination at certain intervals.


Result: The most appropriate co-solvents which could solubilize paracetamol completely were 7.5% polyethylene glycol (PEG) 1500 + 15% glycerine + 40% syrup + water. The syrup was more stabilized by adding disodium edetate, a chelating agent that could prevent oxidation reaction. The optimal pH for the syrup was 5-6. This condition could be maintained by adding citrate buffer. Preservative were methyl paraben and propyl paraben. Flavoring agents included syrup 70%, sorbitol solution, and sodium chloride.


Conclusion: Developed paracetamol syrup was well stable for 24 months at room temperature. Amount of paracetamol and pH were appropriate according to US Pharmacopoeia (USP XXII) and British Pharmacopoeia (BP 1988). No microorganism contamination was found. The syrup had pleasant taste and has been produced for use within Maharat Nakhon Ratchasima Hospital. It has been included in the National Drug List in 1999.

Article Details

How to Cite
Sawaddee, A., Ekkasak, I., & Chaowivat, C. (2024). Formulation Improvement of Paracetamol Syrup at Maharat Nakhon Ratchasima Hospital. Maharat Nakhon Ratchasima Hospital Journal, 25(3), 141–150. Retrieved from https://he04.tci-thaijo.org/index.php/MNRHJ/article/view/2205
Section
Original Article

References

สมพล ประดองพันธ์. การละลายของยาบางชนิด.ใน: สมพล ประคองพันธ์, บรรณาธิการ. การพัฒนาตำรับยาน้ำ. กรุงเทพฯ: คณะเกสัชศาสตร์ มหาลัยมหิดล; 2529. หน้า 58-9.

ไกรสีห์ อัมพรายน์. แนวทางพิจารณาและพัฒนาสูตรตำรับยาน้ำและยาปราศจากเชื้อ. ใน: ภารุณี ถนอมเกียรติ, สุวรรณา เหลืองชลธาร, ไกรสีห์ อัมพรายน์, บรรณาธิการ. การประกันคุณภาพยาที่ผลิตในโรงพยาบาล. กรุงเทพฯ: คณะเภสัชศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย; 2531. หน้า 6-31, 45-71.

วราภรณ์ จรรยาประเสริฐ. ความคงสภาพของผลิตภัณฑ์ยาน้ำ. ใน: วราภรณ์ จรรยาประเสริฐ, บรรณาธิการ.เทคโนโลยีการผลิตยาน้ำ. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพฯ: ประชาชน; 2539. หน้า 108-18.

Reynolds James EF, editor. Martindale; the Extra Pharmacopoeia. 28th ed. London: The Pharmaceutical Press; 1982. p. 268.

สมพล ประคองพันธ์. การละลายของยาเพื่อการผลิตยาน้ำใส. ใน: วราภรณ์ จรรยาประเสริฐ, บรรณาธิการ. เทคโนโลยีการผลิตยาน้ำ. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพฯ: ประชาชน; 2539. หน้า 31-68.

British Pharmacopoeia Commission. British Pharmacopoeia 1988. London: Her Majesty's Stationery Of fice; 1988. p. 743.

พิมลพรรณ พิทยานุกูล. หลักการทำให้ยาละลาย. ใน: สมพล ประคองพันธ์, บรรณาธิการ. การพัฒนาตำรับยาน้ำ. กรุงเทพฯ: คณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล; 2529. หน้า 48.

American Pharmaceutical Association. Hanbook of Pharmaceutical Excipients. 2nd ed. London: The Pharmaceutical Press; 1994. p. 355-60.

สุธี เวคะวากยานนท์. เทคนิคการตั้งตำรับยาเตรียม. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพฯ: ยูในเต็ดโปรดักชั่น; 2524.หน้า 12-3.

นันทนา พฤกษ์คุ้มวงษ์. สารกันบูด. ใน: สมพล ประคองพันธ์, บรรณาธิการ. การพัฒนาดำรับยาน้ำ. กรุงเทพฯ: คณะเภสัชศาสตร์ มหาลัยมหิดล; 2529. หน้า 230-44.

วราภรณ์ จรรยาประเสริฐ. สารปรุงแต่ง. ใน: วรากรณ์

จรรยาประเสริฐ, บรรณาธิการ. เทคโนโลยีการผลิตยาน้ำ. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพฯ: ประชาชน; 2530. หน้า 158-68.

บัณฑนา ภานุมาภรณ์. สารปรุงแต่ง. ใน: สมพล ประดองพันธ์, บรรณาธิการ. การพัฒนาตำรับยาน้ำ. กรุงเทพฯ: คณะเภสัชศาสตร์ มหาลัยมหิดล; 2529. หน้า 163.

คณะกรรมการแห่งชาติด้านยา. บัญชีหลักแห่งชาติ พ.ศ. 2542. กรุงเทพฯ: ศาสนา; 2542. หน้า 74.

United States Pharmacopeial Convention. United States Pharmacopeia, XXII. Easton, MD: Mack Printing Company; 1990. p. 13-4.

จักรพันธ์ ศิริธัญญาลักษณ์, สุพร จารุมณี, บุษบัน ศิริธัญญาลักษณ์. เอกสารวิจัย เรื่อง การผลิตตำรับยาน้ำเชื่อมพาราเซตามอลที่เตรียมขึ้นในโรงพยาบาล. การประชุมวิชาการประจำปี 2542 เภสัชสมาคมแห่งประเทศไทยในพระบรมราชูปถัมภ์ ณ โรงแรมเซ็นจูรี่พาร์ด กรุงเทพฯ; 24 มีนาคม 2542. หน้า 1-10.

Prakongpan S, Nagai T. Solubility of acetaminophen in co-solvents. Chem Pharm Bull 1984;32:340-3.