ปัจจัยที่มีผลต่อการเกิดโรคหลอดลมฝอยอักเสบเฉียบพลันรุนแรงในเด็ก โรงพยาบาลมุกดาหาร

บทคัดย่อ

ความเป็นมา: โรคหลอดลมฝอยอักเสบเฉียบพลันเป็นโรคที่พบบ่อยในเด็กและเป็นสาเหตุให้ผู้ป่วยเด็กเข้านอนรักษาในโรงพยาบาล การทราบปัจจัยที่มีผลต่อการเกิดโรคหลอดลมฝอยอักเสบเฉียบพลันรุนแรงในเด็ก จะช่วยในการเฝ้าระวังและดูแลรักษาผู้ป่วยให้มีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น

วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการเกิดโรคหลอดลมฝอยอักเสบเฉียบพลันรุนแรงในเด็กและอาการ อาการแสดงของผู้ป่วยโรคหลอดลมฝอยอักเสบเฉียบพลัน

วิธีการศึกษา: เป็นการศึกษาแบบ Retrospective Observational Study ในเด็กอายุ 1 เดือน ถึง 60 เดือน ที่นอนรักษาตัวในโรงพยาบาลมุกดาหารครั้งแรกด้วยโรคหลอดลมฝอยอักเสบเฉียบพลัน ตั้งแต่ 1 ตุลาคม 2565 ถึง 31 ตุลาคม 2567 แบ่งผู้ป่วยเด็กเป็น 3 กลุ่ม ได้แก่ 1) กลุ่มอาการเล็กน้อย คือไม่ต้องใช้ออกซิเจน 2) กลุ่มอาการปานกลาง คือใช้ออกซิเจนผ่านอุปกรณ์ต่าง ๆ ได้แก่ Nasal Cannula หรือ Mask และ 3) กลุ่มอาการรุนแรง คือใช้ออกซิเจนผ่านอุปกรณ์ High Flow Nasal Cannula Treatment หรือใส่ท่อช่วยหายใจ ศึกษาข้อมูลผู้ป่วยด้วยสถิติ Chi-square Test วิเคราะห์ปัจจัยที่มีผลต่อการเกิดโรคหลอดลมฝอยอักเสบเฉียบพลันรุนแรงในเด็ก ด้วย Multivariable Ordinal Logistic Regression Analysis นำเสนอด้วย Odds Ratio (OR) และ 95% CI

ผลการศึกษา: ผู้ป่วยเด็กโรคหลอดลมฝอยอักเสบเฉียบพลันทั้งหมด 499 ราย มีผู้ป่วยเด็กกลุ่มอาการรุนแรง คือใช้ออกซิเจนผ่านอุปกรณ์ High Flow Nasal Cannula Treatment หรือใส่ท่อช่วยหายใจ 89 ราย ร้อยละ 17.8 พบเพศชายมากที่สุด ร้อยละ 63.9 อายุระหว่าง 1 เดือน ถึง 12 เดือน มากที่สุด ร้อยละ 45.9 ปัจจัยที่มีผลต่อการเกิดโรคหลอดลมฝอยอักเสบเฉียบพลันรุนแรงในเด็ก ได้แก่ อายุ คืออายุช่วง 13-24 เดือน (OR 3.7; 95%CI 1.2-11.4; p 0.024) อายุช่วง 25-36 เดือน (OR 4.8; 95%CI 1.5-15.4;  p 0.007) และระยะเวลาป่วยก่อนมาโรงพยาบาล 1-3 วัน (OR 2.4; 95%CI 1.1-5.3; p 0.037)

สรุป: ผู้ป่วยเด็กโรคหลอดลมฝอยอักเสบเฉียบพลันควรเฝ้าระวังอย่างใกล้ชิดโดยเฉพาะผู้ป่วยอายุช่วง 13-24 เดือน อายุช่วง 25-36 เดือน และมีระยะเวลาป่วยก่อนมาโรงพยาบาล 1-3 วัน