The Development of Nursing Care Model for Severe Trauma Patient in Emergency Department Yasothon Hospital
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research and development aims to develop a nursing model for severe trauma patients in the emergency department Yasothon Hospital operated from 1 August 2022 to 31 May 2023, divided into 3 phases: 1) Analyzing the context and problem conditions 2) Developing the model 3) Studying the efficiency of the model .The sample consisted of 19 registered nurses working in the Emergency Department, 50 severe trauma patients' medical records before using the model, 59 severe trauma patients during the use of the model. The instruments used for collecting data were 1) the nursing model for severe trauma patients 2) Nursing quality record form 3) Data collection tools are: injury surveillance record form, nursing competency assessment form and a satisfaction assessment form. Data were analyzed using the descriptive statistic, independent t-test, and chi-square.
The developed nursing model for severe trauma patients consisted of 1) Nursing practice guidelines for severe trauma patients. 2) Development of nurses' competencies 3) Organization of care processes and 4) Knowledge management. After conducting activities according to the pattern, it was found the statistically significant differences at the p < .05: The triage accuracy rates increased from 82.00 percent to 98.31 percent. The average time to emergent blood collection with grade 3-4 shock patients decreased from 37.08 minutes to 12.30 minutes. The average time to blood transfusion in grade 3-4 shock patients decreased from 80.04 minutes to 41.54 minutes. The percentage of patients receiving continuous monitoring increased from 74.00 percent to 89.83 percent. Mortality rate within 24 hours decreased from 22.00 percent to 8.47 percent and mortality rate in patients with Ps > 0.75 decreased from 16.22 percent to 2.28 percent. However, there were none statistically significant differences included the percentage of patients undergoing surgery within 60 minutes increased from 25.00 percent to 100.00 percent. The percentage of patients in the emergency room < 2 hours increased from 66.00 percent to 76.27 percent, the incidence of deterioration during care/transfer decreased from 3 cases to 1 case and mortality rate decreased from 26.00 percent to 20.34 percent. The competency of nurse practitioners had an increased from 3.84 points to 4.14 points, significantly (p < .05). The satisfaction with the nursing model was at a high level.
Conclusion: The nursing care model for severe trauma patients can appropriate care in all process, decreased the mortality rate and the staff are satisfaction.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของยโสธรเวชสาร
References
กรมควบคุมโรค. ข้อมูลผู้เสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางถนน จากระบบบูรณาการข้อมูลการตายจากอุบัติเหตุทางถนน (3 ฐาน) [อินเทอร์เน็ต]. 2564 [เข้าถึงเมื่อ 15 สิงหาคม 2565]. เข้าถึงได้จาก: https://data.go.th/dataset/rtddi
Hwang K, Jung K, Kwon J, Moon J, Heo Y, Lee JCJ, et al. Distribution of Trauma Deaths in a Province of Korea: Is “Trimodal” Distribution Relevant Today?. Yonsei Med J 2020; 61(3): 229-34. doi: 10.3349/ymj.2020.61.3.229. PubMed PMID: PMID: 32102123.
พนมวรรณ์ วงศ์วัฒนกิจ, จารุวรรณ ธาดาเดช, อรุณรักษ์ มีใย, ไพบูลย์ สุริยะวงศ์ไพศาล. ความสัมพันธ์ของปัจจัยการรอดชีวิตของผู้บาดเจ็บจากอุบัติเหตุจราจรที่เข้ารับการรักษา ณ โรงพยาบาลระดับตติยภูมิแห่งหนึ่งในจังหวัดภูเก็ต. ศรีนครินทร์เวชสาร มกราคม-กุมภาพันธ์ 2562; 34(1): 52-9.
อนันต์ศักดิ์ จันทรศรี, ณัฐธยาน์ งามวงษ์, ศิริพร ไกรสังข์, ยุพาพรรณ ชาวสวน, เบญจรัตน์ ภิระพันธ์พานิช, วราภรณ์ มามขุนทด. การรอดชีวิตของผู้ป่วยอุบัติเหตุในโรงพยาบาลกรุงเทพพัทยา. วารสารการแพทย์และสาธารณสุข มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี มกราคม-เมษายน 2563; 3(1): 1-12.
เกรียงศักดิ์ ปินตาธรรม, วศินี ปล้องนิราศ. ปัจจัยที่มีผลต่อการเสียชีวิตใน 24 ชั่วโมงในผู้ป่วยอุบัติเหตุที่เข้ารับการรักษาโดยได้รับการนอนใน โรงพยาบาลเชียงรายประชานุเคราะห์. วารสารการแพทย์ฉุกเฉินแห่งประเทศไทย มกราคม-มิถุนายน 2563; 2(1): 66-76.
Jin WYY, Jeong JH, Kim DH, Kim TY, Kang C, Lee SH, et al. Factors predicting the early mortality of trauma patients. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg 2018; 24(6): 532-38. doi: 10.5505/tjtes.2018.29434. PubMed PMID: 30516252.
Committee on Trauma. ATLS Advanced trauma life support. 10th ed. Chicago, Illinois: American College of Surgeons; 2018.
Nikouline A, Quirion A, Jung JJ, Nolan B. Errors in adult trauma resuscitation: a systematic review. CJEM 2021; 23(4): 537–46. doi: 10.1007/s43678-021-00118-7. PubMed PMID: 33914280.
Nolan B, Petrosoniak A, Hicks CM, Cripps MW, Dumas RP. Defining adverse events during trauma resuscitation: a modified RAND Delphi study. Trauma Surg Acute Care Open 2021; 6(1): e000805. doi: 10.1136/tsaco-2021-000805. PubMed PMID: 34746435.
Sarcevic A, Marsic I, Burd RS. Teamwork Errors in Trauma Resuscitation. ACM journals 2012; 19(2): 1-30. doi: 10.1145/2240156.2240161.
ระบบข้อมูลสารสนเทศ โรงพยาบาลยโสธร. รายงานอัตราการเสียชีวิตของผู้ป่วยฉุกเฉินวิกฤต ปี 2562-2565. ยโสธร; 2565.
สำนักการพยาบาล กรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข. มาตรฐานการพยาบาลในโรงพยาบาล (ปรับปรุงครั้งที่ 2). พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์องค์การทหารผ่านศึก; 2551.
ละเอียด ศิลาน้อย. การใช้มาตรประมาณค่าในการศึกษาวิจัยทางสังคมศาสตร์ มนุษยศาสตร์ การโรงแรม และการท่องเที่ยว. วารสารบริหารศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี มกราคม-มิถุนายน 2562; 8(15): 112-26.
กัญญารัตน์ ผึ่งบรรหาร, ฐิติภมร ศิลปะธรรม, ลัดดา มีจันทร์. การพัฒนารูปแบบการดูแลผู้ป่วยบาดเจ็บหลายระบบในภาวะวิกฤต โรงพยาบาลอุตรดิตถ์. วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนีอุตรดิตถ์ มกราคม-มิถุนายน 2557; 6(1): 24-37.
จารุพักตร์ กัญจนิตานนท์, สุชาตา วิภวกานต์, รัตนา พรหมบุตร. การพัฒนารูปแบบการพยาบาลผู้บาดเจ็บรุนแรงหลายระบบโรงพยาบาลกระบี่. วารสารพยาบาลทหารบก มกราคม-เมษายน 2562; 20(1): 339-50.
จันทิมา พรเชนศวรพงศ์, เพ็ญศรี ละออ, กวินทร์นาฏ บุญชู. การพัฒนารูปแบบการดูแลผู้ป่วยบาดเจ็บตามหลักฐานเชิงประจักษ์ ที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลนครนายก. วารสารพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข พฤษภาคม-สิงหาคม 2559; 26(2): 89-102.
ดวงกมล สุวรรณ์, วิภา แซ่เซี้ย, ประณีต ส่งวัฒนา. ผลของการใช้รูปแบบการพยาบาลแบบการจัดการรายกรณีต่อผลลัพธ์การดูแลในผู้ป่วยบาดเจ็บหลายระบบ. วารสารสภาการพยาบาล ตุลาคม-ธันวาคม 2561; 33(4): 33-45.
ณภัคคนันท์ ยุวดี, จินดา ผุดผ่อง, นพพรพงศ์ ว่องวิกย์การ, นฤมล จันทร์สุข. การพัฒนารูปแบบการจัดการรายกรณีผู้ป่วยบาดเจ็บหลายระบบ โรงพยาบาลอุทัยธานี. วารสารสมาคมเวชศาสตร์ป้องกันแห่งประเทศไทย กันยายน-ธันวาคม 2562; 9(3): 280-95.
จารุณี ฐิติพงษ์พาสน์, อารี ชีวเกษมสุข, เพ็ญจันทร์ แสนประสาน. การพัฒนารูปแบบการพยาบาลเจ้าของไข้อย่างเอื้ออาทรตามทฤษฎีสแวนสัน แผนกฉุกเฉิน โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง. วารสารพยาบาลโรคหัวใจและทรวงอก มกราคม-มิถุนายน 2563; 31(1): 198-211.
กรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข. MOPH ED Triage. นนทบุรี: สำนักวิชาการแพทย์ กรมการแพทย์; 2561.
Fröhlich M, Driessen A, Böhmer A, Nienaber U, Igressa A, Probst C, et al. Is the shock index based classification of hypovolemic shock applicable in multiple injured patients with severe traumatic brain injury?-an analysis of the TraumaRegister DGU®. Scand J Trauma Resusc Emerg Med 2016; 24(1): 148. doi: 10.1186/s13049-016-0340-2. PubMed PMID: 27955692.
ไชยยุทธ ธนไพศาล, ณรงชัย ว่องกลกิจศิลป์, พะนอ เตชะอธิก, สุมนา สัมฤทธิ์รินทร์. การช่วยชีวิตผู้บาดเจ็บที่ห้องฉุกเฉิน. ขอนแก่น: โรงพิมพ์คลังนานาวิทยา; 2562.
Parreira P, Santos-Costa P, Neri M, Marques A, Queirós P, Salgueiro-Oliveira A. Work Methods for Nursing Care Delivery. Int J Environ Res Public Health 2021; 18(4): 2088. doi: 10.3390/ijerph-18-02088. PubMed PMID: 33669955.
สุพัตรา อยู่สุข, พรจันทร์ สุวรรณมนตรี, พิจริยา เจริญรัตน์, น้ำผึ้ง นิลสนธิ. พัฒนารูปแบบการดูแลภาวะช็อกจากการเสียเลือดในผู้ป่วยบาดเจ็บหลายระบบ โรงพยาบาลสวรรค์ประชารักษ์. วารสารวิชาการ กรมสนับสนุนบริการสุขภาพ กรกฎาคม-ธันวาคม 2560; 13(2): 39-49.
พีรยา คงรอด, เพชรน้อย สิงห์ช่างชัย, เบ็ญจวรรณ พุทธิอังกูร. ผลของโปรแกรมการทำงานเป็นทีมต่อคุณภาพบริการพยาบาลของหอผู้ป่วยตามการรับรู้ของผู้บริหารทางการพยาบาลระดับต้นที่โรงพยาบาลเอกชนระดับทุติยภูมิแห่งหนึ่ง. พยาบาลสาร เมษายน-มิถุนายน 2562; 46(2): 131-41.